Μπορώ να δεχτώ τα ταλαιπωρημένα μαχαιροπίρουνα και ποτήρια. Μπορώ να δεχτώ την θαμπάδα ή τις γρατζουνιές από την χρήση και να εξηγήσω, όχι να δικαιολογήσω, το φαινόμενο. Ξεκάθαρα σκέφτεσαι πως ο επιχειρηματίας δεν μπορεί ή δεν θέλει να επενδύσει σε αυτό το τόσο βασικό κομμάτι του μαγαζιού του.
Δεν μπορεί κανείς μας όμως να δικαιολογήσει τα βρώμικα μαχαιροπίρουνα. Και οι 2 μας σερβιριστήκαμε με μαχαιροπίρουνα, που στην μάχη του πιο βρώμικου, δεν ξέραμε ποιό από τα δύο κερδίζει.
Πρόκειται μάλιστα για ολοκαίνουριο μαγαζί, στο Κολωνάκι, όπου ο ιδιοκτήτης του, είναι και ο σεφ του μαγαζιού και μάλιστα εκείνη την ώρα βρισκόταν στο κατάστημα.
Αυτό τα κάνει όλα πολύ χειρότερα και για να μη σας κουράσω, δεν θα αναλύσω του λόγους.
Προσωπικά, περίμενα να γευτώ ένα μέτριο γλυκό. Τελικά το γλυκό ήταν πολύ κακό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν περίμενα να αντικρύσω αυτό το θέαμα.
Μα κανείς δεν το είδε; Κανείς δεν τσέκαρε; Ούτε καν οι σερβιτόροι που ήταν αρχοντικά ντυμένοι, ταιριάζοντας απόλυτα στο αρχοντικό σκηνικό του μαγαζιού;
Δεν σας τα είπανε καλά, γιατί η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά!