Της Δώρας Μιχαήλ
Αγαπημένοι μου αναγνώστες, αγαπημένοι μας φίλοι και συνεργάτες δεν είναι λίγες οι φορές που σας έχω πει εκ μέρους όλων μας, ότι νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη για την αγάπη σας και την τεράστια αγκαλιά σας!!!
Πριν 3 χρόνια το Volonakinews μπήκε στη ζωή όλων μας. Τη δική μας και τη δική σας και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαμε να φανταστούμε που θα μας οδηγούσε όλο αυτό το ταξίδι!
Ένα ταξίδι γεμάτο αγάπη, επιτυχίες δικές σας και δικές μας, εξέλιξη, δημιουργία και μια “γεννήτρια” ελπίδας και αισιοδοξίας για κάθε επαγγελματία, αλλά και κάθε καταναλωτή….για κάθε άνθρωπο γενικότερα, χωρίς ταμπέλες!
Ναι, είμαστε περήφανοι για όσα μαζί σας καταφέραμε ν αλλάξουμε και είναι πολλά και σημαντικά για τον καθένα σας ξεχωριστά, αλλά και για την επιχειρηματικότητα του νομού μας γενικότερα.
Αλλάξαμε νοοτροπίες, αλλάξαμε εικόνα σε πολλά από τα μαγαζιά της πόλης μας, βοηθήσαμε επιχειρηματίες να εξελιχθούν ποιοτικά, ανοίξαμε αγορές για πολλές επιχειρήσεις εκτός της πόλης μας, συνδιοργανώσαμε μεγάλες και σημαντικές εκδηλώσεις με σκοπό την τόνωση της αγοράς και τόσα άλλα…
Τόσα που κανείς, όταν ξέρει, δεν μπορεί ν αμφισβητήσει.
Στηρίξαμε τις υπάρχουσες επιχειρήσεις στη πράξη και ανιδιοτελώς. Στηρίξαμε την δημιουργία νέων επιχειρήσεων στη πόλη μας, συμβουλευτικά, προωθητικά, ηθικά και με αγάπη…
Πάλι ανιδιοτελώς.
Σκοπός δεν ήταν το κέρδος!
Σκοπός, ήταν μέσα στους δύσκολους καιρούς που ζούσαμε και ζούμε να κρατήσουμε ανοιχτές τις επιχειρήσεις μας, να τις αναβαθμίσουμε, να τις εξελίξουμε και ταυτόχρονα να δώσουμε κίνητρο σε νέους εν δυναμει επιχειρηματίες να τολμήσουν!
Ήμασταν δίπλα τους και το ξέρουν.
Συνάδελφοι με κατηγορούσαν: “Χαλάς την πιάτσα”!
Μ έμενα να χαμογελώ και να μην απαντώ!
Γιατί για εμένα ήταν απλά μαθηματικά: Κρατάω ζωντανή την πιάτσα και την επεκτείνω, γιατί αν αυτή πεθάνει, ούτε εγώ, ούτε εσύ που με κατηγορείς θα μπορείς σε βάθος χρόνου να ζήσεις!
Η νοοτροπία μου έχει ως εξής: Πρώτα δίνεις. Αξίζεις;
Δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Θα έρθει η ώρα που θα πάρεις.
Και αν δεν πάρεις, πάλι κερδισμένος είσαι. Επένδυσες στο καλό της πόλης που ζεις και αγαπάς. Της πόλης που θα μεγαλώσουν τα παιδιά σου! Της πόλης που οι άνθρωποι της σε αγαπούν, που σε οδήγησαν στην επιτυχία, που σου έδωσαν την ευκαιρία να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα και ναι, σε αυτούς τους ανθρώπους, νιώθω ότι χρωστάω. Χρωστάω το χαμόγελο μου κάθε μέρα που ξυπνάω για να πάω στη δουλειά, γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί, οι αναγνώστες μας, η δύναμη μας, δεν θα υπήρχα εγώ!
Ήταν πριν 5 χρόνια όταν ξαφνικά από το πολιτικό ρεπορτάζ βρέθηκα στο επιχειρηματικό χωρίς επιλογή. Απόφαση του εκδότη μου.
Τα πρώτα λεπτά ένιωθα βαθιά δυστυχισμένη. Σκέφτηκα να παραιτηθώ.
Τι σχέση έχω εγώ με τους εφοπλιστές, της φαρμακοβιομηχανίες, τις βιομηχανίες, τα χρηματιστήρια, τα τεράστια εργοστάσια, τους ισολογισμούς και τους προϋπολογισμούς;
Λίγο αργότερα πιο ψύχραιμα, σκέφτηκα πόσο τιμητική ήταν αυτή η τοποθέτηση στο επιχειρηματικό ρεπορτάζ. Ήταν το νέο όπλο του Ομίλου. Το νέο “παιδί” της οικογένειας και εμπιστεύτηκε εμένα την “άσχετη” για το πιο δυνατό του στοίχημα.
Όχι, έπρεπε να μείνω και να τα καταφέρω και με τη βοήθεια του Διευθυντή της καρδιάς μου, του Χρήστου Κώνστα, που τόσο με πίστευε, τα κατάφερα!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την μέρα που είχα μείνει στην αίθουσα σύνταξης τελευταία όπως πάντα και δεν είχα προλάβει καλά-καλά να πατήσω το “οκ” για την χρηματιστηριακή ανάλυση της ημέρας και τον ακούω από το γραφείο του στο βάθος να μου φωνάζει: “Μπράβο Δώρα, αυτό είναι, τέλειο”!
Και πίσω από αυτό το “τέλειο”, κρυβόταν τόσο διάβασμα. Κάθε μέρα μάθαινα και 5-6 οικονομικές ορολογίες. Και δώσε ο μισός μισθός να φεύγει σε οικονομικά βιβλία….
Δεν το αγάπησα το επιχειρηματικό ρεπορτάζ…έτσι έλεγα μέχρι πριν 2 χρόνια!
Έλα μου όμως που φέρνοντας με στον Βόλο και κάνοντας το πιο απλά, όπως η δική μας πιάτσα μπορούσε να το αντέξει και να το αποδεχτεί, το λάτρεψα…
Όχι αυτό, αλλά το αποτέλεσμα του!
Τα χαμόγελα των επιχειρηματιών, τις αγκαλιές τους, τα φιλιά τους, την αγάπη τους, την αισιοδοξία τους, τη χαρά τους που μ εμπιστεύτηκαν και κατάφεραν να πιάσουν τους στόχους τους.
“Δώρα πριν από εσάς ήμασταν έτοιμοι να κλείσουμε….”!
“Πουλάω τριπλάσιο καφέ την εβδομάδα εξαιτίας σας…”!
“Με είδαν από εσάς στην Αθήνα και έκλεισα δουλειά για χοντρική….”!
“Δεν είχα άδεια καρέκλα χθες….”!!!!!!
“Είχε δίκιο η ανακαίνιση και η αλλαγή της ταυτότητας του μαγαζιού με βοήθησε πολύ, θα πάρω άμεσα πίσω τα λεφτά της επένδυσης….”!
“Αυτό που μου είπες να κάνω με τις βιτρίνες έπιασε, ξεπούλησα….”!
(Κάποιοι αναγνωρίζετε τον ευατό σας…)
Όλα αυτά ήταν η δική μου πληρωμή! Και δεν τ αλλάζω με όλα τα εκατομμύρια του κόσμου! Ήταν η “βενζίνη” μου κάθε φορά που δεν έπαιρνα μπρος. Κάθε φορά που η κούραση μ έκανε να μην ορίζω τον εαυτό μου, τα χέρια μου, το μυαλό μου….
Όλα τα παραπάνω και τόσα άλλα ήταν ο λόγος που αγάπησα το επιχειρηματικό ρεπορτάζ!
Ήταν το αποτέλεσμα της δουλειάς μου, που μ έκανε να το αγαπήσω!
Και τώρα, όσο και ν αγαπώ το πολιτικό ρεπορτάζ, όσο και αν το ταλέντο μου, όπως μου έχουν πει οι εκδότες μου και οι εργοδότες μου γενικότερα, είναι εκεί….εγώ το επιχειρηματικό δεν το αλλάζω με τίποτα!
Και νιώθω βαθιά την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια τον Νίκο Καραμανλή και τον Χρήστο Κώνστα γι αυτό που είμαι σήμερα.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια έμαθα πολλά για τις επιχειρήσεις και αυτό γιατί δεν έμενα απλά στη δουλειά μου. Στο ρεπορτάζ. Γινόμασταν ένα, ερχόμουν κοντά, μιλούσαμε πολύ, έμαθα πολλά για τον κάθε κλάδο ξεχωριστά, για τις ιδιαιτερότητες, τα έξοδα, την λειτουργία του….
Ταυτόχρονα, μιλούσα πολύ με τον κόσμο, με τους καταναλωτές, με τους πελάτες σας….
Ήξερα από τη μία τις δυσκολίες σας, σκεφτόμουν πια σαν επιχειρηματίας και μάλιστα διαφορετικά για κάθε κλάδο, όπως εσείς μου το μάθατε, αλλά ταυτόχρονα ήξερα και τι ήθελε ο κόσμος σας…αφού ποτέ δεν απομακρύνθηκα από αυτόν ίσα ίσα πήγαινα πάντα πολύ κοντά γιατί ήξερα ότι αυτοί θα μου δείξουν τον δρόμο, της δικής σας επιτυχίας!
Έτσι φτάσαμε σ ένα σημείο, να προσφέρω ολιστικές υπηρεσίες σε όλους εσάς, ξεκινώντας από επιχειρηματικές συμβουλές και φτάνοντας στον τομέα του μάρκετινγκ, τ οποίο έτσι και αλλιώς ήξερα καλά, αφού αυτό σπούδασα.
Η αγάπη μου όμως για όλα αυτά και η ανάγκη μου να σας ευχαριστήσω έμπρακτα, αλλά κυρίως η προσωπική μου ανάγκη για εξέλιξη και βελτίωση με οδήγησε στο να περάσω μερικούς σκληρούς ίσως μήνες, με συνεχόμενη εκπαίδευση, πρακτική άσκηση, πολύ διάβασμα, πολλά σεμινάρια και επένδυση χρόνου και χρήματος στην αυτοβελτίωση μου!
Έτσι λοιπόν 3 χρόνια μετά, είμαστε στη καλύτερη εκδοχή μας. Είμαστε έτοιμοι να συνδημιουργήσουμε νέες πετυχημένες επιχειρήσεις, που θα προκύψουν από τις έρευνες που ήδη εξελίσσονται και άμεσα θα έχουμε τ αποτελέσματά τους, αλλά κυρίως να εξελίξουμε και να ενδυναμώσουμε τις ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις τόσο στον εμπορικό τομέα, όσο και σε αυτόν της εστίασης και της διασκέδασης!
Με όπλο την τεράστια εμπειρία μας πια, την επιστημονική μας κατάρτιση, την αγάπη μας και το πάθος μας για τη δουλειά μας, θα ξεκινήσουμε κάτι καινούριο.
Κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο απ όλους σας αναπτύσσοντας τον καθένα σας ξεχωριστά ως επαγγελματία, αλλά και το επιχειρείν της πόλης μας γενικότερα και συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη του νομού μας σε όλους τους τομείς!
Περισσότερα σύντομα…..
Ο νομός μας θ αλλάξει. Γιατί μπορεί….
Γιατί μπορούμε….
Με αγάπη,
Πάντα δίπλα σας,
Δώρα.
