Μερικά από τα πράγματα που μ ενοχλούν ν ακούω όταν μιλάω μ επιχειρηματίες για τα μαγαζιά τους, είναι το “έχουμε ποιότητα”!
Μα αυτό, έπρεπε, πρέπει να είναι το δεδομένο!
Η κρίση στην αρχή, ο κορωνοϊός μετά δεν άφηναν άλλωστε περιθώριο για επιβίωση στην περίπτωση που είσαι ένας από αυτούς που δεν σέβεσαι στο έπακρον τον πελάτη σου….
Όταν λοιπόν σας ρωτάω ποιό είναι το συγκριτικό σας πλεονέκτημα, τότε η απάντηση, δεν μπορεί να είναι η “ποιότητα”, γιατί όσοι δεν την είχαν, τώρα στην πλειονότητά τους είτε είναι σπίτι τους, είτε λίγο πριν την απόφαση να επιστρέψουν εκεί….
Η ποιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών πρέπει να είναι δεδομένη και εκεί βρίσκεται και όλη η ουσία….
Στην περίπτωση της επιχειρηματικότητας, καλύτερα κάτι να μην λάμπει, αλλά να είναι χρυσός….έτσι θα επιβιώσει σίγουρα, το να λάμπει και να είναι απλά χαλκός, δεν θα σε πάει πολύ μακριά!
Παρά τις απανωτές κρίσεις που ζούμε τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν ακόμα Βολιώτες που ορθά συνεχίζουν και επενδύουν είτε στα μαγαζιά που ήδη έχουν, είτε σε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες!
Περηφανεύονται μερικοί για τις μαγαζάρες που έκαναν….
Δίκιο έχετε για φωτογραφίες στο instagram καλά είναι, για να μας εξυπηρετήσουν όχι!!!!!
Ανεκπαίδευτο προσωπικό, προσωπικό που βαριέται που ζει (και αυτό ξεκινά σε μεγάλο βαθμό και από τον επιχειρηματία) και κυρίως….βρώμα και δυσωδία στις…πανάκριβες ξαπλώστρες σας και στα πανάκριβα τραπεζοκάθισματά σας!!!
Να χρειάζεται να κάνεις καθαρισμό μόνος σου, για να κάτσεις σαν άνθρωπος και να φοβάσαι ν ακουμπήσεις….
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, για να μη σας κουράζω, ήρθαν να μαζέψουν το τραπέζι για να μας πάρουν παραγγελία, φυσικά και το τραπέζι δεν άγγιξε ούτε καν ένα βιτέξ, αλλά ο σερβιτόρος άφησε πάνω σε αυτό τα κομμάτια από τα πατατάκια των προηγούμενων…..
Και άλλα πολλά……
Μην εγκλωβίζεστε σε μια εικόνα, κανείς δεν στήριξε ένα μαγαζί για τα όμορφα τραπέζια του και την διακόσμηση του μόνο….οι εποχές άλλαξαν και πλέον πρέπει από τα φαινομενικά μέχρι τα ουσιώδη να είσαι εξαιρετικός και τίποτα λιγότερο!
Κρίμα τα λεφτά σας δηλαδή…
Αλλά αγαπημένοι μου, όπως λέει και ένας φίλος μου, τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κ…. (ξέρετε τι)!
Αυτά!
(ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ)
