Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, φέτος ένιωθα βαθύ σεβασμό, εκτίμηση και θαυμασμό για όλους αυτούς τους ανθρώπους που εργάζονται αυτές τις ημέρες, για να περάσουμε όλοι οι υπόλοιποι καλά, μακριά από τις οικογένειες του, τους φίλους τους και τους συγγενείς τους!
Μη μου πεις, επιλογή τους είναι. Γιατί δεν είναι σίγουρα επιλογή τους, τέτοιες μέρες να δέχονται την αγένεια σου, τα μούτρα σου, την υστερία σου, τα νεύρα σου και δυστυχώς κυκλοφορούν πολλοί εκεί έξω που το κάνουν ακόμα χειρότερο.
Γιατί όχι, ο πελάτης δεν έχε πάντα δίκιο!
Αυτές τις μέρες, αν και πάντα είμαι ευγενική, παρατήρησα πως ήμουν δίπλα ευγενική και γενναιόδωρη με τους εργαζόμενους στην εστίαση. Σκεφτόμουν: Ας γίνει το δικό μου “ευχαριστώ”, οι εγκάρδιες ευχές μου και η ζεστασιά μου, ο λόγος που αξίζει τέτοιες μέρες να δουλεύουν…
Ενσυναίσθηση λέγεται και νιώθω όχι μόνο τέτοιες μέρες, αλλά πάντα ότι μας λείπει….
Ας δώσουμε ραντεβού το 2024 με τον καλύτερο εαυτό μας, γιατί ναι, τον κόσμο δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε, αλλά τον εαυτό μας ναι….και αυτό μπορεί να μην είναι ένα μεγάλο θαύμα, αλλά είναι θαύμα!
Ένα 2024 με περισσότερη αγάπη και ενσυναίσθηση, αυτό μόνο!
Η φωτογραφία είναι από το AgnaDi αλλά θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε άλλη στη θέση της.
Καλές γιορτές…..
Και μη ξεχνάτε….τα χαμόγελα!
Με αγάπη,
Δώρα.
