Γεμάτη συναισθήματα ξεκινώ να γράφω για την βολιώτικη φετινή παρουσία στο Master Chef, την δική μας Λία Μακροστέργιου!
Σκέφτηκα ν αφήσω λίγο τις μέρες να περάσουν, να καταλαγιάσουν τα συναισθήματά μου και οι σκέψεις μου, η εντύπωση που μου άφησε….αλλά όχι, τώρα θα γράψω, έχοντας ακόμα έντονη την εικόνα της ακριβώς απέναντι μου, σ ένα τραπέζι με καφέδες, στην πανέμορφη παραλία του Βόλου!
Αρκεί να κάτσεις μαζί της πέντε λεπτά για να καταλάβεις, ότι πρόκειται για ένα κορίτσι που δεν παύει να χαμογελά, που ζει για να μοιράζει θετική ενέργεια γύρω της….
Όμως αν την παρατηρήσεις λίγο καλύτερα, θα δεις στα μάτια της ένα παράπονο….που ποτέ όμως δεν έγινε μιζέρια, ένα παράπονο που ίσως ώρες ώρες την εγκλωβίζει και μένει στάσιμη, αλλά ξέρει να το διαχειρίζεται σωστά και αυτό, γιατί ξέρει τι αξίζει, παρόλο που οι πράξεις της δεν ακολουθούν τις πεποιθήσεις της, την ίδια ώρα που έχουν γεμίσει οι κουζίνες με μάγειρες που υπερτιμούν τις δυνάμεις τους και δεν σταματούν να ευλογούν τα γένια τους, μέχρι να οδηγηθούν στην…μετωπική!
Η μερική ανασφάλεια και η ταπεινότητα, μου έμαθε ένα τιτανοτεράστιος σεφ, είναι δύο χαρακτηριστικά, που αποτελούν εχέγγυο για το μέλλον και την επιτυχία κάθε μάγειρα ή ζαχαροπλάστη!
Και αυτά τα δύο, τα έχει η δική μας Λία, που δεν λείπουν ποτέ από το φαγητό της, δύο βασικά υλικά, το μεράκι και η αγάπη, που δίνει χρόνο στα υλικά της, που δεν την νοιάζει πόση ώρα θα κάνει να το φτιάξει και αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσει χρόνο και χρήμα….Θα σεβαστεί τα υλικά της, θα τα κατανοήσει, σχεδόν θα επικοινωνήσει μαζί τους!
Κόρη Ζαχαροπλάστη, βρέθηκε από λάθος στην μαγειρική, αφού ξεκίνησε για τον δρόμο της σοκολάτας και της ζάχαρης, που όμως κουβαλά μέσα της, άλλωστε ας μη ξεχνάμε ότι για τα γλυκά της στον διαγωνισμό ξεχώρισε και άκουσε θριαμβευτικές κριτικές!
Η Λία είναι μια μαγείρισσα, που δεν θα ξεχωρίσεις για το στήσιμο των πιάτων της, αλλά για την ουσία τους…..για την γεύση τους!!!
Και το στήσιμο, η δημιουργική προσέγγιση, είναι κάτι που το μαθαίνεις και το εξελίσσεις, η γεύση όμως….η νοστιμιά στα φαγητά πως μπορεί να μαθευτεί;
Ή την έχεις ή όχι…και εμένα η Λία μου έδωσε ένα μάθημα, μ έκανε να δω ακόμα πιο έντονα και σφαιρικά, κάτι που ήδη είχα καταλάβει κάνοντας το δικό μου ταξίδι στον χώρο της γαστρονομίας!
Το φαγητό ναι, είναι μνήμη….όμως κυρίως είναι συναίσθημα και δεν ξέρω άνθρωπο να μαγειρεύει με την ψυχή του και να μη μαγειρεύει νόστιμα!
Σήμερα η κόρη της είναι 4ων χρονών και παίζει μαζί της….παίζει με το κινητό της και τραβά αστεία βιντεάκια και έτσι η Λία, θυμάται τον εαυτό της, στην ηλικία της κόρης της, με μια μικρή βέργα για πλάστη στα μικρά της χεράκια, ν ανοίγει φύλλο δίπλα στην γιαγιά της!
Οι αναμνήσεις της από παιδί, είναι γεμάτες γεύσεις και αρώματα, κουτάλες και κατσαρόλες και ταυτόχρονα δημοτικά τραγούδια και μουσική, έτσι μεγάλωσε, έτσι γαλουχήθηκε και έγινε ταλαντούχα και στα δύο.
Πλάσμα δοτικό, σε σημείο αυτοκατοστροφικό….άλλωστε γιατί μαγειρεύει κάποιος από αγάπη και γιατί τραγουδά από χόμπι; Γιατί έχει ανάγκη να κάνει τους άλλους χαρούμενους, να τους νιώσει, να νιώσουν μαζί, να μοιραστούν συναισθήματα, να δαμάσει το μέσα τους, να τους δει να χαμογελούν….
Όχι, η Λία δεν έχει πάρει όσα της αξίζουν. Η Λία έχει δουλέψει πολύ και σκληρά και αν θέλετε την γνώμη μου, καθόλου τυχερή δεν υπήρξε μέχρι τώρα, όπου έχει φτάσει, έχει φτάσει με τις δικές της δυνάμεις και με πολύ αγώνα και νιώθω πως η ζωή της χρωστά…
Βέβαια, όπως πάντα, σε κάποιους τομείς είμαστε τυχεροί και σε κάποιους άτυχοι και σε αυτόν της προσωπικής ζωής θαρρώ πως η Λία, κέρδισε το Τζόκερ, μ έναν σύζυγο που όταν του ανακοίνωσε πως θα πάει στο Master Chef της απάντησε: Το δικαιούσαι, να πας!
Και αν υπήρχαν πολλοί τέτοιοι άντρες σε αυτή τη ζωή, τότε ήδη θα είχαμε δει και γυναίκα…Πρωθυπουργό. Αν υπήρχαν πολλοί τέτοιοι άντρες, οι κουζίνες δεν θα είχαν γεμίσει άντρες, γιατί ναι κάπου εδώ κρύβεται η απάντηση στο “γιατί τόσοι άντρες στην κουζίνα”….
Θ ακούσεις και την Λία να σου απαντά: Είναι σκληρή δουλειά. Σωματικά και ψυχικά σκληρή. Δεν αντέχει εύκολα μια γυναίκα που έχει και παιδί. Πολλές οι ώρες, πολλά τα άγχη!!!
Προσπαθώ να σκεφτώ την Λία να μαγειρεύει, την κάνω εικόνα μόνη της στην κουζίνα….ακούει μουσική και τραγουδά, μαγειρεύει και τα υλικά τις ξεσηκώνουν αναμνήσεις!
Θυμάται την γιαγιά της να φτιάχνει τραχανά….να την μαλώνει όταν κάνει κάτι λάθος και τότε σκάει και ένα χαμόγελο και ουπς μόλις θυμήθηκε ένα tip της γιαγιά της για να βγει το μοσχαράκι λουκούμι!!!
Και ναι, τρέχει στην κατσαρόλα να το εφαρμόσει….
Και όταν την σκέφτομαι να φτιάχνει γλυκά, μου έρχονται δάκρυα στα μάτια, γιατί ξέρω πως όλα τα γλυκά, τα φτιάχνει με αγάπη για τον μπαμπά της, θέλοντας να νιώσει περήφανος εκεί που είναι γι αυτή….γι αυτό και σε αυτά βάζει όλη την ψυχή της!
Και πως να μη φτιάχνει τα πιο νόστιμα γλυκά, αφού αυτά είναι γεμάτα αγάπη…..συναίσθημα, στιγμές που ονειρεύτηκε να ζήσει μαζί του μέσα στο εργαστήριο και ίσως της φεύγει και κανένα γλυκόπικρο δάκρυ, πικρό γιατί της λείπει, γλυκό γιατί σίγουρα τον νιώθει δίπλα της!
Είχα χρόνια να συναντήσω έναν τόσο αδύναμο δυνατό άνθρωπο! Αν η ευαισθησία και η ανθρωπιά, η καλοσύνη και η δοτικότητα θεωρούνται αδυναμία, τότε το πέφτω 3 φορές και σηκώνομαι 10, το πορεύομαι με αξιοπρέπεια και ηθική, ευγένεια και ταπεινότητα σ έναν κόσμο που πατά επι πτωμάτων ή αρπάζει χωρίς ηθικούς φραγμούς κάθε ευκαιρία, είναι δύναμη!
Και όλα αυτά συνθέτουν την Λία, που με κάνει να νιώθω περήφανη που είμαι γυναίκα, που με το παράδειγμα της δημιουργεί υγιή πρότυπα!
Και πείτε μου, μια τέτοια ψυχή, με τόσο συναίσθημα μέσα της, πως να μη ξεχωρίσει ως την πιο….νόστιμη μαγείρισσα;
Και αυτό, δεν το λέω εγώ, ακούσαμε δεκάδες φορές να το λένε οι κριτές αλλά και οι καλεσμένοι σεφ του Μaster Chef, στ οποίο δεν περίμενε να μπει και όταν μπήκε, περίμενε ότι θα φύγει σε 2 εβδομάδες, άλλωστε γι αυτό μπήκε….Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έμενε σχεδόν 5 μήνες και πόσους ακόμα αν η ίδια δεν τα παρατούσε στη τελευταία δοκιμασία!
Της έλειπε το παιδί της….ήθελε να μαγειρέψει ξανά για το μικρό της ζιζάνιο!
Δεν είναι απλά οι βάσεις της στην μαγειρική που είναι άριστες, οι γνώσεις της, η συνεχόμενη εξέλιξη της και το ζιζάνιο της να δοκιμάζει συνέχεια νέα πράγματα, δεν είναι απλά το ταλέντο της….είναι ΑΥΤΗ που κάνει την διαφορά, ο εαυτός της και αυτό δεν αντιγράφεται, γι αυτό θα ξεχωρίζει πάντα για τα νόστιμα πιάτα της, για μια μαγειρική και για πιάτα, που τρώγοντας τα, θα σου μεταφέρουν την ένταση της ψυχής της, καταφέρνοντας και σ εσένα το ίδιο….να σου ξεσηκώσουν αναμνήσεις, από την γιαγιά στο κυριακάτικο τραπέζι, μέχρι την μαμά που σε περίμενε με τα γεμιστά στο σπίτι, όταν έδινες το τελευταίο μάθημα στις πανελλήνιες!
Λίγοι μπορούν να το κάνουν αυτό! Γι αυτό και χάθηκε η ουσία με τα χρόνια…χαθήκαμε σε μια δημιουργικότητα που ξέχασε πως το φαγητό είναι μνήμη, είναι εμπειρία, είναι ανάμνηση και είμαστε ακριβώς σε αυτή την εποχή, που επιστρέφουμε πίσω από εκεί που ξεκινήσαμε, στην καθαρή μαγειρική, στις έντονες και γεμάτες γεύση και ουσία, παραδοσιακές συνταγές!
Και η Λία, έρχεται να καλύψει όλο αυτό το νέο μονομάτι που ανοίγεται ξανά μπροστά μας και είμαι βέβαιη πως σε αυτό θα πρωταγωνιστήσει, με δημιουργικότητα όμως, που είναι ένα κομμάτι στ οποίο ήδη έχει εξελιχθεί και συνεχίζει να εξελίσσεται!
Η κόκκινη γραμμή της μια: “Σεβασμός στις παραδοσιακές συνταγές και στα υλικά, πειράζουμε τις συνταγές τόσο, όσο…”!
Μπορώ να δω μπροστά, αυτή είναι η δουλειά μου…αυτή η αίσθηση μου μένει από τα δεδομένα της εποχής, αλλά και από όλες αυτές τις προτάσεις για consulnting που γίνονται στην Λία ανά την Ελλάδα, για να δημιουργήσει γευστικά, παραδοσιακά, πεντανόστιμα, μαμαδίστικα φαγητά…
Ταυτόχρονα, πολλές και οι προτάσεις για παιδικά μενού….σαν μαγείρισσα και σαν μαμά ξέρει καλύτερα!
Κλείνοντας θα σας ανατριχιάσω, όπως ακριβώς ανατρίχιασα και εγώ….
Την ρώτησα με ποιόν μάγειρα και με ποιόν ζαχαροπλάστη θα ήθελε να δουλέψει ιδανικά και η απάντηση της ήταν με τον Αλέξανδρο Χαραλαμπόπουλο, για τον οποίον τρέφει τεράστιο σεβασμό και εκτίμηση…
Ενώ θα ήθελε να δουλέψει με τον Ζαχαροπλάστη Μπάμπη Ζιντίλη…γιατί είναι ίδιος ο μπαμπάς της, εκτός από ένας υπερταλαντούχος σεφ!
Και ναι, είναι ίδιος ο μπαμπάς της….είναι ανατριχιαστική η ομοιότητά τους!
Κλείνοντας, μια συνέντευξη, που δεν κατόρθωσε να γίνει ποτέ συνέντευξη, θα της ευχηθώ η ζωή από εδώ και πέρα να της δώσει όλα όσα της αξίζουν και είμαι βέβαιη πως αυτά θα έρθουν και όχι για λίγο, για πολύ, γιατί όσα μόνοι μας χτίσαμε και φτιάξαμε, με πόνο και θυσίες…πάντα θα μας ανήκουν και ποτέ κανείς δεν θα μας τα πάρει!
Λία μου, να συνεχίσεις να είσαι ο υπέροχος μοναδικός εαυτός σου, γιατί τις συνταγές σου μπορεί να τις αντιγράφουν πολλοί, όμως σημασία δεν έχει η συνταγή, αλλά ποιος κρατάει την κουτάλα!
Καλή τύχη στην πιο ΝΟΣΤΙΜΗ μαγείρισσα που γνώρισα ποτέ!
ΥΓ. Τις συνταγές της Λίας, τις μαμαδίστικες συνταγές της, που κάθε μπουκιά θα σου χαρίσει εκρηξεις στον ουρανίσκο και φτερουγίσματα στην ψυχή, μπορείς να τις δοκιμάσεις στην ΣΠΙΤΙΚΗ ΜΠΟΥΚΙΑ στον Βόλο, στην Γαμβέτα 4- Τηλέφωνο: 2421 032367
