Οι άνω των 40 με 45, αν μου έχουν πει ιστορίες στη…Φαρίντα!
Τότε…τις εποχές με τις παχιές αγελάδες!
Τις καλές εποχές που όλοι αναπολούμε!
Που κάποιοι, κάθε Παρασκευή και Σάββατο ήταν πρώτο τραπέζι πίστα!
Και κάποιοι ακόμα και τις καθημερινές, γιατί ναι κάποτε τα μπουζούκια ήταν γεμάτα κάθε μέρα!
Φαρίντα….τι για ολόκληρους μισθούς σε λουλούδια για ένα βράδυ έχω ακούσει, τι για έρωτες που σήμερα μετρούν παιδιά και εγγόνια, τι για λιποθυμίες από τον χορό….
Πόσοι καλλιτέχνες χωράνε σ ένα όνομα, πόσοι τόνοι λουλουδιών, πόσες χιλιάδες δραχμές, πόσα βράδια ξέγνοιαστα γεμάτα διασκέδαση;;;;;
Φαρίντα…και ο καθένας έχει να πει την δική του ιστορία!
Μια φορά πήγα στη ζωή μου, την πρόλαβα στο τέλος ήταν 2011-2012, μετά από…ασφαλτόστρωση στην οδό Αναλήψεως!
Και ο κ.Αλεξάκης τότε μου είπε: Πρώτη φορά έρχεσαι;;; Δυστυχώς η γενιά σου δεν πρόλαβε να ζήσει την Φαρίντα στα καλύτερα της, μεγάλη έλλειψη για εσάς!
Εσείς που την ζήσατε, τι λέτε;
