Η δική μας Δώρα Μιχαήλ, ο δικός σας άνθρωπος, της αγοράς και της εστίασης, παραχώρησε πρόσφατα συνέντευξη στην Νατάσα Λαμπρινάκου, με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου γυναικείου περιοδικού της πόλης, που έρχεται σε λιγότερο από ένα μήνα.
Του Voliotises.gr. H Δώρα μας, μίλησε για το Volonaki, τις Voliotises, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια, τον έρωτα, την πολιτική και όχι μόνο!
Για ακόμα μια φορά, όπως συνηθίζει και στη ζωή της, τα λέει όλα και μαζί τίποτα!
Σε λίγες μέρες, μέσα από συνεντεύξεις, θα γνωρίσετε καλύτερα και τις υπόλοιπες Voliotises!
H συνέντευξη όπως ακριβώς δημοσιεύθηκε:
Tι θα έπρεπε να ξέρουμε για την Δώρα, που δεν ξέρουμε;
Ότι δεν ξέρετε τίποτα.
Δηλαδή;
Κοίταξε, πέρα από το γεγονός ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος, έτσι νιώθω τουλάχιστον, απίστευτα δοτικός σε σημείο που πλέον δεν κάνει καλό σ έμενα και δημιουργικός, άνθρωπος κοινωνικός και εργατικός, δε νομίζω ότι οι περισσότεροι ξέρουν κάτι άλλο για εμένα.
Ξέρουν ότι είσαι και ταλαντούχα…
Εκ τους αποτελέσματος, ναι είμαι. Ταλέντο που με δουλειά, σκληρή δουλειά, θυσίες, κόπους, συνέπεια και πίστη, έφερε την επιτυχία και την επαγγελματική μου ολοκλήρωση.
Τι είναι για εσένα η δουλειά σου;
Η ζωή μου, έτσι απλά. Αν και εύχομαι, οι προτεραιότητες μου ν αλλάξουν.
Εννοείς να κάνεις οικογένεια;
Ναι, να κάνω οικογένεια.
Είναι κάτι που τώρα τελευταία το συζητάς πολύ. Πως θα τα καταφέρεις όμως, με δύο site που διευθύνεις, την εφημερίδα και την ενασχόληση σου με το ΙΕΚ ΔΗΜΗΤΡΑ;
Είμαι από τους ανθρώπους που όταν παίρνω μια απόφαση δεν σκέφτομαι τα δεδομένα που έχω μπροστά μου. Φτάνω και 5 χρόνια μπροστά. Σκέφτομαι τις μελλοντικές συνθήκες και το πόσο θα έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Πίστεψε με λοιπόν, ότι οι αλλαγές που έρχονται στο Volonaki, αλλά και ο τρόπος που στήθηκαν οι Voliotises, έγιναν με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορώ ν ανταποκριθώ όντας σύζυγος και μητέρα, χωρίς να στερήσω τίποτα από την οικογένεια μου.
Και αν έπρεπε να διαλέξεις;
Πόνεσε αυτή η ερώτηση. Έχω αποδείξει ότι μπορώ να κάνω δεκάδες πράγματα ταυτόχρονα και μάλιστα μ επιτυχία. Επιτυχία μεγαλύτερη, από το αν έκανα ένα μόνο πράγμα. Δεν έχω απάντηση. Πιστεύω πως θα τα καταφέρω, ωστόσο για εμένα, στο έχω πει πολλές φορές, καμία επιτυχία δεν συγκρίνεται με τις πιο μικρές στιγμές ευτυχίας. Όλα χάνονται κάποια στιγμή. Η ουσία είναι οι άνθρωποι σου. Αυτό που αφήνεις πίσω σου. Όσες επιτυχίες και να κάνω, αν και ειμαι χορτασμένη, αν δεν πετύχω ως σύζυγος και ως μητέρα, θα νιώθω αποτυχημένη.
Πως επέλεξες την Δημοσιογραφία ως επάγγελμα;
Δεν την επέλεξα. Με διάλεξε. Στα 4μιση πήγαινα στο Νηπιαγωγείο, έβαζα τα παιδιά κάτω και τους έλεγα το Δελτίο Ειδήσεων που άκουσα στο σπίτι. Από τα 6 έγραφα εφημερίδα τα Νέα Της Γειτονιάς, από τα 12 έως τα 15 έγραφα την εφημερίδα “Ολυμπιακές Ματιές” και αμέσως μετά ήμουν στην εφημερίδα του Δήμου. Μπαίνοντας στο Πανεπιστήμιο, άρχισα να κάνω και τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα. Δεν σκέφτηκα ποτέ τι θέλω από τη ζωή μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου για εμένα ήταν δεδομένο. Θα γίνω Δημοσιογράφος.
Το μετάνιωσες;
Ποτέ. Δεν μου πέρασε από το μυαλό στιγμή ν αλλάξω πορεία ή να εγκαταλείψω. Ακόμα και στα πιο δύσκολα. Ακόμα και όταν με αδικούσαν, όταν με πλήγωναν, όταν μου φερόντουσαν άσχημα. Ακόμα και όταν κινδύνεψε η ζωή μου σε αποστολές.Με θυμάμαι στην Αθήνα, που πέρναγα δύσκολα με δουλειά σε site, εφημερίδα και κανάλι, να πέφτω πολλά βράδια στο κρεββάτι και να κλαίω από μοναξιά. Προσωπική ζωή μηδέν και οι δικοί μου άνθρωποι χιλιόμετρα μακριά. Θυμάμαι να πονάω παντού από κούραση. Να βλέπω στο Facebook συμμαθητές μου να κάνουν ταξίδια, να πίνουν ποτά, να διασκεδάζουν και να…ζηλεύω! Δεν σκέφτηκα στιγμή να τα παρατήσω, παρόλο που είχα ευκαιρίες και για άλλες καριέρες και μάλιστα πιο “ήρεμες” και με καλύτερες οικονομικές προοπτικές. Με θυμάμαι Νατάσα, να κοιτάω ψηλά στο ταβάνι με μάτια δακρυσμένα και να λέω: Θεέ μου, δικαίωσε με!
Τελικά σε δικαίωσε έτσι;
Είμαι ευλογημένη.
Θέλω να μου πεις, τις πιο δύσκολες και τις πιο χαρούμενες στιγμές στην καριέρα σου!
Δύσκολες πολλές, αλλά πάντα έβρισκα τον τρόπο να τα καταφέρνω. Δεν έβλεπα ποτέ τα εμπόδια, μόνο τον στόχο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν μ έστειλαν να καλύψω την κηδεία ενός 8 χρονου παιδιού στην Αγ.Παρασκευή. Έφτασα εκεί και δεν άνοιξα καν τη κάμερα. Λύγισα. Ντρεπόμουν να το κάνω. Ένιωθα ξεφτιλισμένη, ένιωσα ότι αν το κάνω με ξεπουλάω. Γύρισα πίσω στο site και είπα ψέμματα, ότι μ έδιωξαν. Έχω κινδυνέψει σε πορείες, έχω φάει ξύλο, έχω δεχτεί επιθέσεις, αλλά ποτέ δεν έκανα πίσω. Έμπαινα πάντα στη μάχη μάχιμη. Δεν φοβήθηκα στιγμή. Εκεί όμως, απλά δεν μπορούσα ν ανταποκριθώ. Τέλος, χαρούμενες στιγμές ζω καθημερινά Δεν έχω καλύτερο από το να βγαίνω στην Ερμού και ν ακούω δεκάδες καλημέρες. Αν πρέπει να διαλέξω δυο στιγμές, είναι η βράβευση μου από τον Εμπορικό Σύλλογο Βόλου και η επιτυχία της Λευκής Νύχτας.
Και οι πιο σημαντικές στιγμές στην επαγγελματική σου διαδρομή;
Σαφώς όταν σε τόσο μικρή ηλικία γίνεσαι Αρχισυντάκτρια πολιτικού site, μιλάμε για την πιο σημαντική στιγμή. Όταν επίσης στα 25 σου το ρεπορτάζ σου έχει ξεχωρίσει στη σύσκεψη και γίνεται πρωτοσέλιδο της εφημερίδα, πάλι μιλάμε για σημαντική στιγμή. Η πιο καθοριστική στιγμή ήταν όμως, όταν διαπιστεύτηκα στο Υπουργείο Οικονομικών και άρχισα να κάνω επιχειρηματικό ρεπορτάζ. Με το ζόρι. Δεν το ήθελα καθόλου. Με ανάγκασε ο εκδότης. Εγώ πάντα πολιτικό έκανα και συγκεκριμένα κάλυπτα το κοινοβουλευτικό της ΝΔ. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν ήξερα καν τι είναι το επιχειρηματικό ρεπορτάζ.
Γιατί η πιο καθοριστική στιγμή;
Γιατί αγάπη μου, αν δεν γινόταν αυτό, δεν θα υπήρχε το Volonakinews.
Τι συναισθήματα έχεις για το Volonaki και πως βιώνεις την επιτυχία;
Όταν “γεννάς” ένα παιδί, του δίνεις όλη σου τη προσοχή, θυσιάζεσαι γι αυτό, επενδύεις σε αυτό και το βλέπεις να προοδεύει και ν αγκαλιάζετε από χιλιάδες κόσμο, μόνο περηφάνια μπορείς να νιώσεις. Η επιτυχία ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Πίστεψε με, θα ένιωθα πετυχημένη και με λιγότερους αναγνώστες και με λιγότερη αγάπη. Θεωρώ ότι το Volonaki, πέτυχε προφανώς και γιατί έφερε μια καινοτομία στον Βόλο, το επιχειρηματικό ρεπορτάζ, με μια σαφώς πιο ανάλαφρη μορφή, γιατί η πόλη δεν θα μπορούσε να δεχτεί κάτι άλλο, αλλά πολλές φορές λέω, ότι πέτυχε ως κράμα της εμπειρίας μου. Φαίνεται εύκολο αυτό που κάνω στο Volonaki και όμως είναι το πιο δύσκολο. Νιώθω μεγάλη ευλογία και ολοκλήρωση. Όχι για τα νούμερα, αλλά για τα χαμόγελα, τις αγκαλιές, την τεράστια εμπιστοσύνη των εμπόρων που με συμβουλεύονται για όλα, την αγάπη που παίρνω και δίνω. Νιώθω ευλογημένη, γιατί έκανα νέες φιλίες και γνώρισα κόσμο που θαυμάζω για τα κότσια τους, τους αγώνες τους και την όμορφη ψυχή τους που δίνουν ελπίδα στο εμπορικό αύριο της πόλης μας! Δεν ξέρω πως βιώνω την επιτυχία. Ξέρω όμως ότι την απολαμβάνω.
Είναι πολλοί αυτοί που αντέγραψαν και αντιγράφουν το Volonaki.Πως νιώθεις γι αυτό;
Βαθιά προβληματισμένη και στεναχωρημένη. Δεν μ ενοχλεί η αντιγραφή, αλλά που δεν γίνεται με μια κάποια πρωτοτυπία, ώστε να θαυμάσω και εγώ το αποτέλεσμα τους και να με αναγκάσουν να γίνω καλύτερη. Αντιγράφεται η συνταγή του Volonaki, προφανώς δεν έχουν καταλάβει, ότι σημασία δεν έχει η συνταγή, αλλά ποιός ανακατεύει την κουτάλα. Το Volonaki είμαι εγώ. Δεν είμαι Δημοσιογράφος. Δεν γράφω καν σωστά. Γράφω αληθινά. Μπορείς ν αντιγράψεις την προσωπικότητα ενός ανθρώπου; Όχι.
Μα είσαι τόσο ήρεμη. Δεν σε θυμώνει;
Καθόλου. Για εμένα είναι μια ακόμα επιβεβαίωση της επιτυχίας μου. Με αντιγράφουν άνθρωποι που με κοίταζαν με μισό μάτι και μου έκαναν τη ζωή δύσκολη όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα. Πόσο ποιο επιβεβαιωμένη για εμένα να νιώσω; Ο θυμός, είναι κάτι που τους αφορά, αφού νομίζω πως δεν έχουν την ωριμότητα ν αντιμετωπίσουν διαφορετικά την αποτυχία της αντιγραφής.
Τώρα όμως σε βλέπω θύμωσες…
Ναι επειδή δεν αντιγράφομαι με πρωτοτυπία, το θεωρώ δικό μου λάθος, που δεν εμπνέω τόσο.. .
Σοβαρά τώρα;
Έχω μάθει ν αναλαμβάνω περισσότερες ευθύνες και από αυτές που μου αναλογούν. Αν ο κλάδος μου ως σύνολο δεν πάει καλά, θα φταίω εγώ και μόνο εγώ. Αν ο καθένας σκεφτόταν έτσι, όλα θα ήταν καλύτερα!
Οι Voliotises που έρχονται τι θα είναι; Πως τις εμπνεύστηκες;
Είχα στο μυαλό μου ότι θα έκανα κάτι νέο. Κάτι που το πάγωσα για αργότερα. Η αρχική σκέψη, έγινε στον Μυλοπόταμο φέτος το καλοκαίρι. Είπα πως θα κάνω ένα γυναικείο περιοδικό. Με θυμάμαι να λέω στον άνθρωπο που είχα μπροστά μου: Θα κάνω κάτι, που θα ξεπεράσει και το Volonaki. Ωστόσο η ιδέα έμεινε εκεί. Τις Voliotises, ξέρω θα φανεί παράξενο, τις είδα στον ύπνο μου. Δυστυχώς κοιμάμαι και σκέφτομαι. Ξύπνησα μια Κυριακή και χωρίς να πω καλημέρα, άνοιξα το laptop, έκλεισα τ όνομα, πήρα χαρτί και άρχισα να σχεδιάζω το στήσιμο του site. Ειλικρινά είμαι πολύ περήφανη για τον σχεδιασμό του. Σε δύο λεπτά το είχα ζωγραφίσει και την επόμενη μέρα ήταν ήδη στον κατασκευαστή της ιστοσελίδας, ο οποίος πραγματικά έπαθε πλάκα. Δεν πίστευε σε αυτό που είχα φτιάξει. Πρόκειται για ένα γυναικείο περιοδικό, με όλες αυτές τις στήλες που ξέρουμε, αλλά τόσο διαφορετικό, τόσο ζωντανό, τόσο ανατρεπτικό! Θα είναι το πιο καινοτόμο γυναικείο περιοδικό της χώρας. Έτσι για να μας αντιγράψουν και εκτός Θεσσαλίας!
Ποιό άτομο είχες μπροστά σου στον Μυλοπόταμο;
Σοβάρα τώρα; Πας να βγάλεις είδηση; Τελικά είσαι καλή. Προσλαμβάνεσαι!
Απάντησε!
Μα είπα τόσα πολλά και κόλλησες εκεί;
Υποσχέθηκες πως θ απαντήσεις σε όλα!
Έναν άνθρωπο που πάντα με γέμιζε έμπνευση και θαυμασμό,. Είναι σπάνιο στη ζωή σου, να βρίσκεις ανθρώπους που δίπλα τους νιώθεις πως έχεις την δύναμη να παλέψεις με όλους και με όλα και να νικήσεις! Ανθρώπους που δίπλα τους γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, χωρίς να στο ζητήσουν, χωρίς να το προκαλέσουν. Απλά το γεννούν και είμαι τυχερή, γιατί έχω κοντά μου πολλούς τέτοιους ανθρώπους.
Να μας πεις ποιός ή ποιά είναι όμως, για να στείλουμε ένα δωράκι αν οι Voliotises πετύχουν;
Τι σημαίνει αν οι Voliotises πετύχουν; Αν;;;; Οι Voliotises έχουν ήδη πετύχει!
Αποφεύγετε ν απαντήσετε, αλλά είστε γνωστή “κρυψίνα” κ.Μιχαήλ!
Αυτό το κρυψίνα, θύμισε μου ποιός από την παρέα το έβγαλε; Πρέπει κάποια στιγμή να τιμωρηθεί!
Μα είσαι…
Δεν είναι αυτό. Απλά περνώντας τα χρόνια, νιώθω την ανάγκη να μιλάω λιγότερο. Οι άνθρωποι μας, δηλαδή οι φίλοι μας, οι συγγενείς μας, οι σύντροφοί μας, είναι μοναδικά κομμάτια της ζωής μας. Ζούμε μαζί τους μοναδικές στιγμές. Νιώθω ότι η ουσία και η μαγεία, όταν συζητάς πολύ χάνεται!
Φαίνεται ότι μιλάς πολύ, αλλά τελικά δεν λες τίποτα…
Ισχύει….
Αυτό που μπορείς να πεις τα πάντα χωρίς να πεις τίποτα πως το κάνεις;
Δεν κατάλαβα την ερώτηση.
Λέω, πως μπορεί ν αναφέρεις μια ιστορία, χωρίς να μιλήσεις για τοποθεσίες, χρόνους και πρόσωπα, αλλά την ουσία την μεταφέρεις.
Κατάλαβα τι λες. Κοίτα, τα συναισθήματα έχουν σημασία. Αν εγώ έρθω και σου πω πως είμαι βαθιά ευτυχισμένη γιατί μια φίλη μου παντρεύεται στα έχω πει όλα. Έχει σημασία ποιόν; Ποιά είναι η φίλη μου; Που έγινε η συζήτηση; Εσένα σε νοιάζει, πως νιώθω εγώ, άρα ναι, παίρνεις την ουσία!
Να πάμε στα πιο προσωπικά;
Γιατί τώρα στα πιο προσωπικά δεν είμαστε;
Ναι, αλλά είπαμε πως θέλουμε να μας μάθουν οι αναγνώστριες ως γυναίκες και ως ανθρώπους.
Φυσικά. Προκάλεσε με λοιπόν!
Ερωτευμένη;
Πλάκα μου κάνεις;
Σαν Νατάσα φίλη σου, μπορεί να με περιορίσεις μιλώντας μου για “ιδιωτικότητα της προσωπικής ζωής” όπως συνηθίζεις, σαν Νατάσα συντάκτρια οφείλω να ρωτήσω.
Μ επιβεβαιώνεις για την επιλογή μου στο πρόσωπο σου. Ναι, ερωτευμένη είμαι πάντα. Με την δουλειά μου, την πολιτική που αγαπώ και μου λείπει αφού έχω κάνει μεγάλη στροφή στη καριέρα μου και γενικά όμως, είμαι ερωτευμένη με κάθε στόχο μου. Αν δεν παθιαστώ με κάτι δεν θ ασχοληθώ μαζί του. Αν παθιαστώ, όχι απλά θα το κάνω, αλλά θα πετύχω κιόλας.
Έχεις προδοθεί;
Και ποιός δεν έχει προδοθεί; Φυσικά. Πολλές φορές.
Πως το αντιμετωπίζεις;
Πονάει, δε λέω. Κοίτα, έχω μάθει να κλείνω το μάτι στη ζωή και να της χαμογελάω και ποτέ δεν κρατάω κακία. Κύκλος είναι. Όλα επιστρέφονται. Αδικήθηκες; Η ζωή παρακάτω θα σου δώσει μια μεγάλη δικαίωση.
Τελευταία φορά που προδόθηκες;
Το Φθινόπωρο και ήταν πολύ δύσκολο γιατί ήρθε από εκεί που δεν το περίμενα και από άνθρωπο για τον οποίον έβαζα το χέρι μου στη φωτιά.
Φιλική, επαγγελματική ή προσωπική προδοσία;
Θα μπορούσε να είναι και τα τρία ή ένα από τα τρία. Τι σημασία έχει; Το ίδιο δε πονάει; Γενικά πέρασα δύσκολο Φθινόπωρο, έχοντας ν αντιμετωπίσω πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.
Όπως;
Δεν τα θυμάμαι!
Έλα τώρα..
Αλήθεια σου λέω. Θυμάμαι μόνο τα συναισθήματα μου. Ο Σεπτέμβρης ήταν μήνας που έζησα τη μεγαλύτερη χαρά που έζησα ποτέ και ταυτόχρονα, τη μεγαλύτερη θλίψη και το περισσότερο άγχος. Όταν λέμε άγχος, θυμάσαι, νύχια να τρέχουν αίμα… Είναι λες και είσαι στον έκτο όροφο και βλέπεις μια υπέροχη θέα και σε πετούν στο κενό, χωρίς προειδοποίηση! Άστα, δεν θέλω να τα θυμάμαι!
Έμαθες;
Όλες οι καταστάσεις έχουν κάτι να μας διδάξουν. Εγώ εκείνη την περίοδο πήρα πολλά μαθήματα ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας και σε αυτά μένω.
Εγώ πάντως το Φθινόπωρο σε θυμάμαι να γελάς ασταμάτητα, παρόλο που αντιμετώπιζες δυσκολίες. Σε θαυμάζω γι αυτό. Αυτό με τη ψυχραιμία, θέλω να το συζητήσουμε, θα βοηθήσει τις άλλες γυναίκες.
Πάντα γελάω Νατάσα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως το χαμόγελο μου δε θα το χάσω ποτέ. Για την ψυχραιμία τι να πω;
Είσαι ρε παιδί μου “τερας ψυχραιμίας”. Θυμάμαι περιστατικά που όλοι μας τα χάναμε, φωνάζαμε, δεν ξέραμε τι να κάνουμε και εσύ ήσουν απαθέστατη και έδινες λύσεις. Πως το καλλιέργησες;
Αρχικά, επειδή δε με ξέρεις πολλά χρόνια, δεν ήμουν πάντα έτσι. Το δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου. Νομίζω με βοήθησε και η δουλειά. Έμαθα να κάνω υπομονη και να έχω επιμονή. Είναι επιλογή να βλέπω στο μαύρο, το άσπρο. Να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Ζω με τη πεποίθηση πως σήμερα περνάω άσχημα. Αύριο όμως η ρόδα θα γυρίσει στα καλά. Αυτό μου δίνει δύναμη. Κάποια στιγμή στη ζωή μου επειδή είμαι βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος, κατάλαβα, ότι αυτό με οδηγούσε σε λάθος συμπεριφορές και ουσιαστικά αδικούσα τον εαυτό μου. Είναι επιλογή να μπλοκάρεις συναισθηματικά και να βάζεις μπροστά τη λογική σου. Είναι δύναμη που θέλει καλλιέργεια, να περνάς δύσκολα και να λες, όλα καλά θα πάνε κάνε υπομονή, θα περάσει. Γίνεται αυτόματα πια να είμαι ψύχραιμη. Να έχω τον απόλυτο έλεγχο των πράξεων μου και των συμπεριφορών μου. Είμαι ήρεμη και πιο ευτυχισμένη. Όσο για το γεγονός ότι δίνω λύσεις, είναι καθαρά εκπαίδευση που προήλθε από την δουλειά. Όταν έχεις από κάτω σου 20 συντάκτες και συμβαίνει κάτι κακό και ο χρόνος πιέζει και τα παιδιά λόγω απειρίας τα χάνουν και φοβούνται για τις επιπτώσεις, είσαι εσύ που πρέπει να παραμείνεις ψύχραιμος, να βρεις άμεσα λύση και να δώσεις πάλι δύναμη και ρυθμό στην ομάδα σου. Για όλα τα προβλήματα υπάρχει μια λύση. Το κακό είναι, να τα χάνεις, να μιζεριάζεις και να δημιουργείς πρόβλημα για κάθε λύση!
Ναι καλά όλα αυτά, αλλά ρε παιδί μου, γίνεται ένας καβγάς, που σ έχω ζήσει σε καβγά, σε αδικούν και σε προσβάλλουν και εσύ κάθεσαι και ακούς, αυτό δε σε βάζει σε μειονεκτική θέση;
Καθόλου. Το να κάνεις πίσω, το ν αφήνεις το σχοινί κάτω είναι δύναμη! Ποτέ δεν λειτουργώ εν θερμώ. Όταν οι άνθρωποι είναι εκτός εαυτού ή έχουν νεύρα, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αποχωρήσεις. Να δώσεις χρόνο στα πράγματα, να τα δεις από μια απόσταση και ύστερα ναι, εννοείται να το συζητήσεις. Είναι το καλύτερο για όλους.
Σ έχουν φλερτάρει ποτέ στη δουλειά;
Πολλές φορές!
Και πως ένιωσες;
Όταν ήταν διακριτικό, δεν μ ενόχλησε, όταν ήταν λίγο πιο έντονο και επίμονο, έστειλα τα μηνύματα μου και κράτησα τις αποστάσεις. Γενικά όμως ποτέ δεν ήρθα σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν μου έχει προκύψει τόσο άσχημο ή έντονο φλερτ.
Ποιοι άντρες σου αρέσουν;
Εμφανισιακά;
Γενικά.
Γενικά δεν φλερτάρω. Το ξέρεις και εσύ, δεν κοιτάω, δεν ψάχνομαι. Δεν είμαι τέτοια γυναίκα. Δεν το έχω. Δεν με τραβάει ποτέ η εμφάνιση σ έναν άντρα. Θέλω να τον θαυμάσω. Θέλω να μ εμπνεύσει. Θέλω να νιώσω ότι μαζί του μπορώ να εξελιχθώ και να εξελιχθεί και αυτός μαζί μου. Θέλω να νιώσω ότι η ζωή μαζί του θα έχει προκλήσεις. Θα είναι έντονη. Δεν θα είναι εύκολη. Θέλω παιδί μου, στόχους εγώ για να ζήσω. Ξέρεις, βαριέμαι εύκολα!
Δηλαδή δεν έχεις κάνει ποτέ το πρώτο βήμα για να διεκδικήσεις έναν άντρα;
Το έχω κάνει, μια φορά.
Και;
Τον είχα!
Μου φαίνεται παράξενο αυτό για εσένα.
Κοίτα, δεν πήγα έτσι στα καλά καθούμενα και του είπα “σε θέλω”! Ήξερα πως υπήρχε ενδιαφέρον και από τη πλευρά του.
Για να κάνεις εσύ κάτι τέτοιο πρέπει να ήσουν πολύ ερωτευμένη!
Δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό, ειλικρινά. Υπάρχουν ξέρεις για εμένα, πολύ πιο βαθιά συναισθήματα που σε τραβούν σ έναν άνθρωπο, από τον έρωτα που κάνει τον κύκλο του. Υπάρχουν συναισθήματα που σε δένουν δυνατά και για πάντα!
Όπως;
Η αγάπη. Ο θαυμασμός. Η εμπιστοσύνη. Η ασφάλεια. Κοινοί στόχοι, κοινά όνειρα. Ζωές που ταιριάζουν. Άνθρωποι που μοιάζουν.
Τι ωραία που τα λες…
Καλά τα λέω, αλλά να τελειώνουμε, θα απομαγνητοφωνείς μια ώρα μετά.
Πες μου για τον άντρα της ζωής σου…
Θα είναι αυτός που θα με κάνει μάνα και θα είναι πολύ τυχερός, που θα είμαι εγώ η γυναίκα της δικής του ζωής!
Δεν είσαι τυπική γυναίκα. Θα είσαι τυπική σύζυγος;
Τι εννοείς “τυπική”;
Είσαι πολύ δυναμική, πολύ ανεξάρτητη, πολύ φιλόδοξη, θα είσαι έτσι και ως σύζυγος;
Είμαι δυναμική, ανεξάρτητη, φιλόδοξη επαγγελματίας. Ποιός σου είπε ότι είμαι έτσι και ως γυναίκα; Σίγουρα δεν ψάχνω άντρα να με ζήσει, άρα ναι είμαι ανεξάρτητη, Σίγουρα είμαι δυναμική και γι αυτό θα στηρίζω τον άντρα μου σε κάθε του απόφαση, συμφωνώ δεν συμφωνώ, αφού οφείλεις να σέβεσαι τις επιλογές του συντρόφου σου, αυτό το “δυναμική” όμως δεν σημαίνει και πως θα τον καπελώνω. Θα είμαι σίγουρα πιστή, αφοσιωμένη και δοτική σύντροφος.
Νομίζω πως τρομάζεις τους άντρες; Το έχεις νιώσει;
Όχι δε το έχω νιώσει. Το σκέφτηκα σε κάποια φάση, όταν ένας φίλος μου, μου είπε:” Όταν σε πρωτογνώρισα και σ έβλεπα έτσι τόσο κοινωνική και ανοιχτή με τους ανθρώπους το παρεξήγησα. Παρόλο που θαύμαζα την επιτυχία σου και τη δυναμικότητά σου, σαν άντρα θα με φόβιζε αν δεν σ έβλεπα καθαρά ως φίλη. “Πως θα την κουμαντάρω αυτή; Δεν θα θελει οικογένεια αυτή. Δεν βγάζεις την σιγουριά. Όταν σε γνώρισα αντιλήφθηκα πως είσαι πιο κυρία, από κάθε σιγανοπαπαδια που μας πουλιέται για το ήσυχο κοριτσάκι”. Ειλικρινά προβληματίστηκα πολύ με τα λόγια του. Καμία σχέση όμως! Είμαι πολύ πιστή και γίνομαι και γατούλα όταν θέλω, νιάουυυυυ, νιάουυυ! Χαχαχαχαχα
Νομίζω πως αν κάποιος άντρας έβγαζε συμπεράσματα οτι δεν μπορεί να νιώσει ασφάλεια μ εσένα δίπλα του, λόγω της κοινωνικότητας και της εξωστρέφειας σου, δεν θα σου έκανε έτσι και αλλιώς…
Ο καθένας κουβαλά τις δικές του ανασφάλειες Νατάσα. Είμαι βαθιά εσωστρεφής άνθρωπος και το ξέρεις. Η κοινωνικότητα επίσης είναι μέρος της δουλειάς μου. Αντιλαμβάνομαι ότι το γεγονός ότι μιλάω πολύ ή μάλλον έτσι φαίνεται ή είμαι συνέχεια χαμογελαστή μπορεί να παρεξηγείται. Κι όμως εμένα αυτή είναι η άμυνα μου και αυτός ο ρόλος που θέλω να έχω στη ζωή των ανθρώπων. Θέλω να δίνω χαρά και να γεννώ αισιοδοξία. Το πως μπορεί να νιώθω, το αν πονάω ή είμαι στεναχωρημένη, είναι δικό μου θέμα. Καθημερινά φοράω το πιο ζεστό μου χαμόγελο και μπαίνω στα μαγαζιά του κόσμου, στα σπίτια τα δικά σας των φίλων μου, με χαρά. Χαρά που μεταδίδω και που τελικά μου επιστρέφεται και νιώθω καλύτερα. Όποιος μπερδεύει την σοβαρότητα με την σοβαροφάνεια, όποιος δεν βλέπει πίσω από αυτό που φαίνεται, έτσι και αλλιώς δεν μου κάνει!
Ξέρεις τι μου αρέσει σ εσένα; Ότι έχεις πολλά αντικρουόμενα χαρακτηριστικά!
Ναι. Εγώ είμαι ερωτευμένη με τον εαυτό μου. Μ αρέσει που είμαι έτσι. Είμαι πολλά. Είμαι πολύ ευαίσθητη και και ταυτόχρονα μπορώ να γίνω πολύ σκληρή. Είμαι πολύ συναισθηματική και ταυτόχρονα πολύ λογική. Είμαι πολύ σοβαρή και ταυτόχρονα όταν χαλαρώσω μπορώ να γίνω μεγάλο νούμερο. Γενικά είμαι ότι χρειαστεί ανάλογα με τις συνθήκες!
Την απιστία θα την συγχωρούσες;
Θα μπορούσα να την συγχωρήσω. Ανάλογα με το είδος της απιστίας και το τι είδους σχέση έχεις εσύ με αυτόν τον άνθρωπο, σε τι φάση είστε. Αυτό που δε θα συγχωρούσα με τίποτα είναι το ψέμα. Αν απιστούσε άντρας και το μάθαινα μόνη μου,δε ξέρω αν θα τον συγχωρούσα, αν μου το έλεγε, μάλλον θα τον συγχωρούσα. Βασικά η κάθε απιστία είναι διαφορετική. Είμαι της άποψης πως αν κερατωθείς το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς είναι που φταις εσύ. Πρέπει ν αναλογιστείς και τις δικές σου ευθύνες σε αυτό.
Έχεις απιστήσει;
Είσαι τρελή; ΠΟΤΕ και να το γράψεις με κεφαλαία. Είμαι κάθετη σε τέτοια ζητήματα.
Εγώ είμαι βέβαιη, όφειλα να ρωτήσω όμως, οι αναγνώστες δεν σε ξέρουν. Με το μυαλό έχεις απιστήσει;
Ένα μόνο θα σου πω. Στο παρελθόν βρισκόμουν σε μια σχέση που ήταν τελειωμένη μήνες. Δεν ήμασταν ζευγάρι ουσιαστικά, μόνο τυπικά. Ακόμα και τότε και αν και μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για φλερτ και όχι μόνο, δεν σήκωσα τα μάτια μου να κοιτάξω αλλού. Από σεβασμό στον εαυτό μου και στο “τυπικό” της σχέσης.
Τι δεν θα συγχωρούσες;
Το ψέμα, στο είπα και πριν. Σχέση χωρίς ειλικρίνεια δεν μπορεί να υπάρξει. Ειλικρίνεια σημαίνει εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη είναι πολύ πιο δυνατή και από την αγάπη. Θα συγχωρούσα τα πάντα αρκεί να είχε ο άνθρωπος που έχω απέναντι μου τη δύναμη να μου το πει και να μου φερθεί ειλικρινά. Πράγμα που σημαίνει ότι μ εκτιμά και με σέβεται. Μπορεί ο άλλος να μου πει το πιο σκληρό πράγμα. Να με πονέσει. Ταυτόχρονα όμως θα τον ανεβάσω τόσο πολύ στα μάτια μου και κάθε τι άλλο, θα φαίνεται πολύ μικρότερο.
Είσαι πιεστική ως σύντροφος;
Δεν είμαι καθόλου πιεστική, ούτε ως σύντροφος, ούτε ως φίλη. Ως επαγγελματίας πολύ. Εκεί είμαι άλλη. Πολύ σκληρή και τα θέλω όλα όπως τα ζητήσω. Ως σύντροφο, αφού ρωτάς γι αυτό, μ έχουν παρεξηγήσει. Δεν ξέρω γιατί ,αλλά το να μην είσαι πιεστική, εκλαμβάνεται ως έλλειψη ενδιαφέροντος. Εγώ πάλι το μεταφράζω ως γνήσια και αληθινή αγάπη. Θέλουν την γκρίνια τους μάλλον οι άντρες, τι να πω…
Δηλαδή εσύ δεν καβγαδίζεις στις σχέσεις σου;
Φυσικά και καβγαδίζω, αλλά για όσα πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει. Έναν τρόπο που δεν θα μας φθείρει. Κάθε καβγάς, ακόμα και όταν περνά, κάτι αφήνει. Μετά συσσωρεύονται πολλά και το σχοινί κόβεται.
Δε ζηλεύεις;
Όχι. Και αν ζηλέψω, πράγμα σπάνιο, δε θα το δείξω. Θα σου πω και κάτι άλλο όμως, που ξέρω ότι μπορεί να παρεξηγηθεί. Ξέρω ποια είμαι. Ξέρω τι αξίζω. Ξέρω τι δίνω. Είμαι γυναίκα τζόκερ. Όποιος δε με εξαργυρώσει ή με χάσει μέσα από τα χέρια του, απλά δεν ήταν τόσο έξυπνος, όσο νόμιζα, άρα δε μου κάνει. Δεν μπαίνω σε σύγκριση με άλλες γυναίκες. Τις αγαπάω τις γυναίκες. Χαίρομαι να βλέπω όμορφες γυναίκες. Πως να ζηλέψω; Από τη μια τις αγαπάω και από την άλλη ξέρω ποια είμαι….
Τι θ άλλαζες στον εαυτό σου;
Κοίτα, αποφάσισα και εκεί θα βάλω μπροστά τη λογική μου μα κυρίως τον αυτοέλεγχο μου, να πάψω να είμαι δοτική, με όποιους δεν το εκτίμησαν. Δεν δίνω για να πάρω, ποτέ. Όμως απαιτώ τον σεβασμό και την εκτίμηση. Θέλω να γίνω λίγο πιο σκληρή, ακόμα και με τους ανθρώπους που τους έχω τεράστια αδυναμία. Και θα το κάνω. Είναι ο στόχος μου για το 2019. Άλλο τι νιώθεις, άλλο πως πρέπει να φερθείς για να σε προστατέψεις.
Τι έγινε το 2018 που σ επηρέασε τόσο;
Τίποτα διαφορετικό από τα προηγούμενα χρόνια. Πάντα η ίδια ήμουν και πάντα τα ίδια ζούσα. Απλά έρχεται κάποια στιγμή, που λες, μέχρι εδώ…Έτσι και εγώ είπα ν αλλάξω κάποια πράγματα!
Όπως;
Να σταματήσω να εμπιστεύομαι χωρίς επιφυλάξεις και να σταματήσω να δίνω, πριν σιγουρευτώ ότι θα εκτιμηθώ.
Αν κρατούσες μια εποχή από το 2018, ποιά θα ήταν αυτή;
Χωρίς δεύτερη σκέψη, το καλοκαίρι!
Αν έσβηνες μια εποχή;
Τον χειμώνα του 2018.
Πίστευα θ απαντήσεις το Φθινόπωρο, που παραδέχτηκες ότι πέρασες δύσκολα.
Γιατί το να περνάς δύσκολα είναι αδιάφορο; Το προτιμώ, από την “αδιαφορία” συναισθημάτων του Χειμώνα.
Το μότο σου για τη ζωή;
Είμαι πάντα βαθιά πεπεισμένη, πως το καλό θα νικήσει!
Λοιπόν, κλείνοντας θ ασχοληθείς με την πολιτική;
Πρόσφατα μου έκανα πρόταση για να ενταχθώ σε ψηφοδέλτιο των εθνικών εκλογων, αν και δέχτηκα προτάσεις και για την τοπική αυτοδιοίκηση. Λοιπόν, είμαι απολύτως αρνητική. Δεν το σκέφτηκα στιγμή, αν και ξέρω πως κάποια στιγμή στη ζωή μου θα γίνει. Αργότερα όμως, πολύ αργότερα, ίσως και όχι βέβαια. Δεν έχω ολοκληρωθεί επαγγελματικά. Δεν νιώθω πως τελειώνω. Θεωρώ ανήθικο σήμερα να είσαι υποψήφια και αύριο πίσω από ένα site ή ένα μικρόφωνο συνεχίζοντας να κάνεις Δημοσιογραφία. Δεν κατηγορώ όσους το κάνουν, απλά η δική μου προσωπική ηθική το κρίνει ως ανάρμοστο.
Να γίνω σκληρή μαζί ;
Εντυπωσίασε με!
Υποψήφια Δήμαρχος Βόλου η Νάνσυ Καπούλα. Νιώθεις ότι η κριτική σου ήταν άδικη ή λανθασμένη;
Τελικά είσαι πολύ καλή! Γράφω πάντα αυτά που πιστεύω. Δεν θα σου πω ότι είμαι αντικειμενική θα σου πω όμως ότι είμαι απόλυτα αληθινή και δεν είμαι από αυτές που άγονται και φέρονται από προσωπικά και οικονομικά συμφέροντα. Κανείς δεν μπορεί να με αγοράσει. Δεν πουλιέμαι. Το αν ήμουν άδικη ή λανθασμένη, θ απαντηθεί στις κάλπες τον Μάιο του 2019!
Συνεχίζεις να πιστεύεις ότι έπρεπε στη θέση της να είναι ο κ.Κοπάνας;
Επειδή εκφέρω γνώμη μ επιχειρήματα και γεγονότα, δεν αλλάζω πότε γνώμη.
Τον Αχιλλέα Μπέο πως τον βλέπεις;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, όπως έχουν τα πράγματα τη δεδομένη στιγμή, πιο κοντά στην εκλογή του από την πρώτη Κυριακή.
Τον Κ.Παπαδούλη;
Θεωρώ ότι είναι μια σοβαρή προσωπικότητα, που αξίζει να είναι στη θέση που είναι.
Τον Ιάσονα Αποστολάκη;
Δεν τον γνωρίζω προσωπικά και δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη. Είναι όμως ένας νέος άνθρωπος με μια κάποια εμπειρία στη Τοπική Αυτοδιοίκηση, όποτε ναι, γιατί όχι; Δεν έσκασε σαν πυροτέχνημα, ούτε μας ήρθε σαν “προίκα” από την οικογένεια του.
Είσαι ευχαριστημένη από την Δημοτική Αρχή Μπέου;
Δεν θα σου απαντήσω αναλυτικα, γιατί είναι μια προσωπική συνέντευξη και δεν θέλω να τοποθετηθώ ως Δώρα, από σεβασμό στους αναγνώστες μας και στους αντιπάλους του. Θ απαντήσω γενικά και ως Δημοσιογράφος. Έγιναν πράγματα. Μικρότερα και μεγαλύτερα. Η μεγάλη νίκη του όμως, η εντυπωσιακή του πορεία, δεν οφείλεται τόσο σε όσα έκανε, αλλά στα όσα δεν έκαναν οι άλλοι. Και μιλάω γι αυτά τα μικρά, τ αυτονόητα αλλά καθόλου δεδομένα για τον Βόλο πριν το 2015!
Τι θέλεις να πεις στις γυναίκες; Στις Voliotises;
Ότι είναι όλες τους διαφορετικές, όλες τους πανέμορφες. Όλες τους δυναμικές και ικανές για όλα! Όλες μας αξίζουμε τα καλύτερα και είναι θέμα επιλογής να τα έχουμε! Κορίτσια μου, η ευτυχία είναι επιλογή, μη το ξεχνάτε!
