..Μέσα σε ένα κλίμα απομόνωσης και απολογισμού ο Νίκος Χιώτογλου- μαέστρος της ορχήστρας Ρυθμός και της μικτής χορωδίας πανεπιστημίου Θεσσαλίας- και ο Κώστας Ζεμπίλας -τραγουδιστής- μας χάρισαν ένα συγκινητικό κομμάτι..
Αφορμή στάθηκε η απώλεια του πατέρα του Κώστα, του ήρωα των παιδικών του ονείρων όπως τον αποκαλεί ο ίδιος..
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας, ορμώμενη από το τραγούδι που μας χαρίσατε για το οποίο δυστυχώς αποτελεί πηγή έμπνευσης ένα καθ΄ολα δυσαρεστο γεγονος και το οποίο αναμφίβολα αγκαλιάστηκε από πολύ κόσμο.
-Νίκο ξεκινώντας από σένα, θα ήθελα να μας μιλήσεις για την ανάγκη που σε οδήγησε στη σύνθεση του κομματιού;
Ν.Χ. : Η είδηση του θανάτου του πατέρα του Κώστα τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ήταν η κύρια αιτία και το αρχικό ερέθισμα για να δημιουργηθεί αυτό το κομμάτι.
-Κώστα, όταν ο Νίκος σου έστειλε να ακούσεις πρώτη φορά το κομμάτι ποια ήταν τα συναισθηματα σου;
Κ.Ζ. : Με πλημμύρισε μια βαθιά συγκίνηση , μνήμες και συναισθήματα από τον πατέρα μου, αλλά ταυτόχρονα και προς το πρόσωπο του Νίκου για αυτη του την κίνηση.
-Αν κάποιος σας ζητούσε να περιγραψετε το κομματι, ενώ δεν το έχει ακούσει. τι θα λέγατε γι αυτό?
Κ.Ζ. : Ένα τραγούδι που χρησιμοποιεί τη λέξη “μπαμπα μου” και μέσα σε αυτή περικλείει όλα την αθωότητα και την τρυφερότητα ενός μικρού παιδιού..
Ν.Χ : Θα απαντούσα με τον τίτλο του “Μπαμπά μου”.
– Θα ήθελα να μου απαντήσετε σε κάτι πιο γενικό και οι δυο , τι είναι για εσάς μουσική ;
Ν.Χ. : Η μουσική ως τέχνη, είναι μια κύρια μορφή έκφρασης και επικοινωνίας.
Κ.Ζ. : Η πιο άμεση μορφή τέχνης που μέσα από αυτή μπορώ να ζω και να επικοινωνώ τα συναισθήματά μου.
-Εσύ Κώστα από την πλευρά του ερμηνευτή πώς το βιώνεις όλο αυτό ; όλη αυτή την έκθεση στο κοινό . Τόσο τώρα σε κάτι τόσο προσωπικό , αλλά και γενικότερα κάθε φορα που καλείσαι να ερμηνεύσεις κάτι ;
Κ.Ζ. : Οσον αφορα το συγκεκριμένο κομμάτι επειδή άγγιξε κάτι πολύ προσωπικό, το βίωσα δυσκολα. Από την άλλη, όταν εκτίθεμαι γενικότερα στο κοινό το βιώνω πολύ ουσιαστικά γιατί όπως είχε γράψει σε ένα τραγούδι του ο Θανάσης ( Παπακωνσταντίνου) << τα τραγούδια παίρνουν κάτι από την ψυχή μας και το μεταφέρουν στο στερέωμα >>.
-Αντίστοιχα εσύ Νίκο, πως νιώθεις όταν κάποιος ερμηνεύει κάτι που έγραψες εσυ , αλλά και κάθε φορά που παιζεις μουσική;
Ν.Χ. : Σίγουρα με τιμά όταν κάποιος τραγουδιστής αναπαράγει ένα δικό μου κομμάτι, γιατί εκείνη την ώρα επιλέγει να επικοινωνήσει και τα δικά του αισθήματα μέσω της δικής μου δημιουργίας. Από την άλλη όταν παίζω εγώ μουσική με την ορχήστρα για παράδειγμα, καμαρώνω για όσα χτίσαμε τόσο σε μουσικό οσο και σε προσωπικό επίπεδο με όλα τα υπόλοιπα μέλη.
Ρίχνοντας μια ματιά στο μουσικό σας παρελθόν βλέπουμε συνεργασιες με σπουδαία ονόματα, τόσο από κοινου όπως αυτη με τον Γ. Κότσιρα, Α. Ιωαννίδη , Ε. Πασπαλα, Γλυκερία, όσο και ο καθένας χωριστά, εσυ Νίκο με τον Δ. Σαββόπουλο ,κ.Μακεδόνα, Μ. Κανά, Ο.Περίδη , και εσυ Κώστα με τον Δ. Μπάση, τον Μ.Τσέρτο, Δ. Σαββόπουλο, Μ. Πλέσσα κ.α.
– Πώς είναι να βρίσκεστε επί σκηνής με τόσο σημαντικούς ανθρώπους; υπάρχει καποια εμπειρια σας που να την χαρακτηρίζατε ως ορόσημο;
Ν.Χ. : Ορόσημο για μένα σίγουρα αποτελεί η πρώτη συναυλία μας, η αρχή των μουσικών μας διαδρομών με τον Κ. Μακεδόνα στο Βόλο. Εκει ηταν το πρωτο τεστ για το κατά πόσο μπορούμε να σταθούμε επί σκηνής μαζι με τόσο γνωστούς καλλιτέχνες. Και όλα πήγαν κατ’ ευχήν.
Κ.Ζ. : Σιγουρα το να βρίσκεσαι κοντά σε καταξιωμένους καλλιτέχνες έχει να σου προσφέρει μόνο ωραίες εμπειρίες. Ως ορόσημο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τη συνάντηση με τον Α. Ιωαννίδη, γιατί υπήρξε για μένα ο καλλιτέχνης που μέσα από τα τραγουδια του,γνώρισα και αγαπησα το λόγιο στιχο.
– ‘Εχετε φτάσει ποτέ σε σημείο να νιώσετε κορεσμό από όλη αυτή την ενασχόληση με την μουσική και να πειτε τα παρατάω;
Ν.Χ : Με τη μουσική; ποτέ… δεν ένιωσα ποτέ και σίγουρα δε θα νιώσω κ στο μέλλον.
Κ.Ζ : Κορεσμό από όλο αυτό δεν θα μπορούσα να νιώσω γτι είναι κάτι που κάνω με πολλή αγάπη και η οποία μου επιστρεφεται μέσα από αυτό.
Με όλο αυτό που βιώνουμε τώρα δυστυχώς οι μουσικοί και η μουσική δεν είναι τόσο εύκολο να εκφραστούν με τον ίδιο τρόπο, τι θα μπορούσαμε να περιμενουμε απο εσας; Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Ν.Χ. : Αν επιστρέψουμε σε μια μορφή κανονικοτητας – απο το ερχόμενο φθινόπωρο μιας και το καλοκαίρι δεν αναμένονται συναυλιες- θα συνεχίσουμε τις εναπομείνασες παραστάσεις των 6 κυκλων που δεν ολοκληρώθηκαν φέτος, στις οποίες συμπράττουμε με τον Κώστα.
Στοχος επισης ειναι με την ορχήστρα να μπούμε στούντιο να ξεκινησουμε τις ηχογραφήσεις των δικών μας κομματιων.
Με το νεο ετος ξεκιναμε μια συνεργασία με εταιρεία παραγωγής και μας περιμένουν όμορφα πράγματα.
Κ.Ζ. : Αυτη τη στιγμη είναι όλα ρευστα λόγω συγκυριών , αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα σταματήσω .Άλλωστε όπως είπε και ο Νίκος έχουμε και τους 6 κυκλους να ολοκληρώσουμε.
Όμορφα, πριν σας αποδεσμεύσω θα θέλατε να συμπληρωσετε κάτι ακόμα;
Ν.Χ. : Επανερχομενος στο κομματι, θα ηθελα να συμπληρώσω και κάτι τελευταίο. Εκτος του Κων/νου που τραγούδησε, θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον Σταύρο Κουσκουρίδα που ανταποκρίθηκε αμέσως στο καλεσμα μας να συμμετέχει στο τραγούδι. τον ταλαντούχο φίλο μου, τον Πάνο Ζενίδη για την κινηματογράφηση του κομματιού μας και τέλος τον Κων/νο. Γκιβίση για τη μίξη και την μουσική επιμέλεια, καθώς και τον Τάσο Κουλούρη για την ηχοληψία. Και σε εσάς για τη φιλοξενία.
Κ.Ζ. : Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους αγκάλιασαν αυτό το τραγούδι και μας έστειλαν μηνύματα αγάπης και σε όλους τους συντελεστές που ανέφερε και ο Νικος παραπάνω. Τους ευχαριστούμε θερμά.
Καθώς και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο μου και δημιουργό Νίκο Χιώτογλου για αυτό το μοναδικό δώρο που μου χάρισε.
Σας ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου για τον χρόνο σας και για την όμορφη παρέα σας.
Ακούστε το: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2565900087057735&id=100009133064105
