Αργία μήτηρ πάσης κακίας θα μπορούσε να πει κάποιος, κρίνοντας από την προσφυγή τεσσάρων δικηγόρων στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με την οποία ζητούν την ακύρωση της υπουργικής απόφασης για την απαγόρευση των λειτουργιών στις εκκλησίες.
Με την αίτηση που θα συζητηθεί την 5η Μαΐου (πρώτα ο Θεός, που λένε…) στο Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι εν λόγω δικηγόροι ζητούν αρχικώς να ανασταλεί και ακολούθως να ακυρωθεί, ως αντισυνταγματική και παράνομη, η ΚΥΑ με την οποία απαγορεύθηκαν πανελλαδικά οι λειτουργίες και οι ιεροπραξίες στις εκκλησίες.
Κατά τα όσα υποστηρίζουν, το μέτρο της προσωρινής απαγόρευσης τέλεσης κάθε είδους λειτουργιών, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα άρθρα 3, 13 και 25 του Συντάγματος.
Όπως ισχυρίζονται, το Σύνταγμα ορίζει ότι επικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού και οι Ιεροί κανόνες τηρούνται αποκλειστικά από την Ιερά Σύνοδο και την Διαρκή Iερά Σύνοδο. Κατά συνέπεια αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα της Ιεράς Συνόδου να αποφασίσει για το ζήτημα της τέλεσης της θείας λειτουργίας που είναι ο πυρήνας του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, κλπ, κλπ.
Τώρα, οι τέσσερις νομικοί θα πρέπει βέβαια να γνωρίζουν ότι ρισκάρουν και μάλιστα πολύ. Στην περίπτωση κατά την οποία η αίτησή τους απορριφθεί, θα έχει υπάρξει και νομολογία, η οποία θα προσμετρηθεί στις παραμέτρους που θα επηρεάζουν στο εξής τις σχέσεις κράτους και εκκλησίας…
