Θα σας γυρίσω χρόνια πίσω, όταν ήμουν εγώ αυτή που αποθέωνα την προσπάθεια του Στύλλα στην Ιάσονος, με συνεχόμενα δημοσιεύματα, που συνεχίστηκαν μέσα στα χρόνια.
Πριν 6 χρόνια ο Στύλλας μας παρουσίασε όντως κάτι διαφορετικό. Είχε όντως όχι απλά την καλύτερη βιτρίνα της πόλης, αλλά βρισκόταν χρόνια μπροστά απ όλες τις υπόλοιπες βιτρίνες. Αχνοφαινόταν η γαλλική ζαχαροπλαστική και με κύρια στρατηγική τους λίγους και εύκολα διαχειρίσιμους κωδικούς και την παραγωγή λίγων τεμαχίων, ώστε το γλυκό να φτάνει, αλλά να μη περισσεύει, προσφέροντας μας πάντα φρέσκο γλυκό, κατάφερε δικαίως για την εποχή να ξεχωρίσει και να μιλάμε σήμερα κατά την γνώμη μου, για το πρώτο ζαχαροπλαστείο σε πωλήσεις στην πόλη του Βόλου.
Στον Βόλο πρώτη φορά καλό γλυκό φάγαμε στον Στύλλα και του το αναγνωρίζω. Στον Στύλλα και στις προσπάθειες του, στο γεγονός ότι σήκωσε τον πήχη ψηλά, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, όπως τα μέσα ενημέρωσης, τα social media κλπ, οφείλεται και το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός άρχισε να υφίσταται σε σοβαρό επίπεδο, οπότε είδαμε και όλοι οι υπόλοιποι επιχειρηματίες να προσπαθούν πολύ και σοβαρά, στο μέτρο που μπορούσαν και ήθελαν.
6 χρόνια μετά, ο Βόλος σε σχέση με το γλυκό είναι μια άλλη πόλη. Ο Στύλλας όμως είναι ο ίδιος! Και εδώ…έχουμε αρχίσει και τον χάνουμε!
Χθες, πέρασα από το κατάστημα της Ιάσονος, είδα την βιτρίνα του και αναφώνησα: Βαριέμαι!
Βαριέμαι για αυτούς τους ίδιους κωδικούς εδώ και χρόνια, βαριέμαι γιατί αυτό που κάποτε έμοιαζε και ήταν σύγχρονο, πλέον είναι πολύ παλιό….βαριέμαι γιατί δεν υπήρχε καμία εξέλιξη μέσα στα χρόνια ούτε σε επίπεδο design, ούτε τεχνικών!
Οι ίδιες κλασσικές γεύσεις, οι ίδιες κλασσικές κρέμες, οι ίδιες κλασσικές τεχνικές!
Και όλα αυτά, για να μην είμαι άδικη, την ίδια ώρα που οι ιθύνοντες επενδύουν σοβαρά στην επιχείρηση τους, σε επίπεδο εξοπλισμού, αλλά και διάφορων λεπτομερειών σε ότι έχει να κάνει με την εικόνα των μαγαζιών τους.
Νομίζω είναι η ώρα της εξέλιξης, γιατί είναι κρίμα αυτός που πρωταγωνίστησε, ο πρώτος που έκανε μια σοβαρή προσπάθεια, να παραμένει πρώτος σε επιλογή, από συνήθεια του καταναλωτικού κοινού και όχι επειδή ο κόσμος τον επιλέγει γιατί εκεί βρίσκει το κάτι διαφορετικό!
Πρόσφατα ο Στύλλας, μας παρουσίασε στο δεύτερο κατάστημα του στα Παλιά, το concept “ΣΤΥΛΛΑΣ Viennoiserie”.
Μένω αμήχανη, όταν τηλεφωνικά ρωτάω τι γεύσεις κρουασάν έχουν και μου απαντούν: Δύο!
Δύο; Τότε για ποιά Viennoiserie μιλάμε;
Δεν ταξίδεψαν πριν το ανοίξουν; Όχι πολύ μακριά, όχι μέχρι την Γαλλία, μέχρι την Αθήνα ας πούμε, να δουν για παράδειγμα το Overoll και τι σημαίνει Viennoiserie…
Τι σημαίνει να στέκεσαι μπροστά σε μια βιτρίνα με δεκάδες γεύσεις γλυκών και αλμυρών κρουασάν…στην βιτρίνα μιας Viennoiserie δηλαδή!
Τα αφήνω όλα αυτά στην άκρη και πραγματικά δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να γράψω όσα έγραψα, όπως ακριβώς τα έγραψα αν έστω αυτά τα 2 κρουασάν, ήταν υποδειγματικά.
Δεν ήταν όμως. Δεν χρειάστηκε να δοκιμάσω για να καταλάβω, ήδη έχοντας δει την φυλλοποίηση είχα βγάλει τα συμπεράσματα μου.
Όχι, τα κρουασάν κατά την γνώμη μου δεν ήταν καλά. Είναι βέβαια ακόμα η αρχή, φαντάζομαι πως στο μέλλον θα δούμε και περισσότερους κωδικούς και καλύτερα κρουασάν.
Ωραία μαγαζιά, ωραίο στήσιμο, ωραίες όλες οι λεπτομέρειες στο design, όμως ακόμα πιο ωραία θα ήταν αν ο Στύλλας είχε επενδύσει λιγότερο σε αυτά και περισσότερο στον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή σε γνώστες του κρουασάν, για να του μάθουν, να του δείξουν και να τον οδηγήσουν με επιτυχία σε μια πραγματική Viennoiserie!
Με πολλή αγάπη στην πόλη μου, στο γλυκό, αλλά και στην οικογένεια Στύλλα, που η εκτίμηση μου και ο σεβασμός μου, είναι γνωστά και αποδεδειγμένα εδώ και χρόνια, θα τους δείξω το παράδειγμα πολλών νέων ζαχαροπλαστών, που δεν σταματούν να εκπαιδεύονται, να πηγαίνουν από σεμινάριο σε σεμινάριο, να επενδύουν σε βιβλία και συνταγές, αλλά και το παράδειγμα επιχειρηματιών που επενδύουν στην συμβουλευτική από κορυφαίους του χώρου.
Είναι η ώρα ο Στύλλας να σηκωθεί και να συναντηθεί με τον εαυτό του πριν 6 χρόνια, όταν δηλαδή δίδασκε ζαχαροπλαστική. Είμαι βέβαιη ότι μπορεί για ακόμα μια φορά να το πράξει, πηγαίνοντας μας και πάλι πολλά χρόνια μπροστά!
Το εύχομαι!
