Εννοείται ότι όταν πήγα διακοπές στην Σκόπελο πριν από 2 χρόνια, όπου και αν πήγαμε για φαγητό, πάντα παραγγέλναμε και σκοπελίτικη πίτα!!!
Παντού ήταν υπέροχες και με μικρές διαφορές στη γεύση τους, όμως εγώ την καλύτερη σκοπελίτικη που έχω φάει ποτέ την έφαγα πρόσφατα και όχι στην Σκόπελο, αλλά στο Καλαμάκι Πηλίου, από τα χεράκια της Εύας και το εστιατόριο “Κρυμμένος Παράδεισος”!
Αρχικά όπως την είδα νόμιζα ότι ήταν ψημένη, πουθενά λάδι….λάδι ούτε στα δάχτυλα μου, ούτε στο πιάτο και το φύλλο τόσο ξανθό….γιατί το λάδι βλέπεται ήταν καθαρό, αφού εκεί το αλλάζουν συνέχεια, κάτι που σπάνια γίνεται σε άλλα μαγαζιά!!!
“Δίνω μεγάλη βάση στο ζύμωμα, επίσης την στραγγίζω πολύ πολύ πολύ καλά, γιατί και εμένα δεν μου αρέσει με πολύ λάδι, αλλά δεν είναι και καλό να την νιώθει ο άλλος στο στομάχι του μετά. Θέλω να την γευτεί, να την ευχαριστηθεί και να είναι σα να μην την έφαγε, όχι να σταθεί στον άλλον”, μου είπε η Εύα, όταν την ρώτησα το μυστικό της!!!!
Ανυπομονώ να βρεθώ και πάλι στην Πλατεία στο Καλαμάκι Πηλίου και στο Κρυμμένο Παράδεισο…εννοείται ότι θα είναι από τα πρώτα που θα παραγγείλω!!!
