Tης Αγγελικής Τσακίρη
Πρώτα απ’ όλα ας μάθουμε ποιος βρίσκεται πίσω από τη σημερινή διεύθυνση του Ομίλου ΤΙΤΑΝ. Ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, ανήκει στην τέταρτη γενιά μετόχων και διαδέχτηκε τον πατέρα του Θεόδωρο Παπαλεξόπουλο που για χρόνια ήταν στο τιμόνι του Τιτάνα μαζί με τον θείο του Ανδρέα Κανελλόπουλο.
Ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος γεννήθηκε το 1962 και είναι Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου ΤΙΤΑΝ από το 1996. Σαν παιδί τέταρτης γενιάς είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει και να αποκτήσει γνώσεις, εκπαίδευση, εμπειρία και τεχνογνωσία που πήρε σαν εφόδιο μαζί του στον Τιτάνα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στη Ζυρίχη και έκανε MBA στο Harvard. Έχει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ αφού εργάστηκε εκεί ως σύμβουλος στη McKinsey & Company Inc, ενώ ακόμα διατηρεί σχέσεις με την ελληνική ομογένεια. Από το 1989 ξεκίνησε να εργάζεται στον Τιτάνα όπου και εξακολουθεί μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα έχει ενεργή παρουσία σε επαγγελματικούς φορείς, καθώς είναι αντιπρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ, μέλος του ΔΣ του ΙΟΒΕ, του ΕΛΙΑΜΕΠ και άλλων φορέων.
Ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η νέα γενιά μπορεί να αξιολογήσει, να δημιουργήσει και τελικά να μεγαλουργήσει!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Ο όμιλος ΤΙΤΑΝ, είναι ένας από τους παλαιότερους ομίλους στην Ελλάδα, που πραγματικά έχει συνδεθεί με την ιστορία και την ανάπτυξη της Ελλάδας, καθώς η διαδρομή του ξεκινάει από το 1902. Ιδρυτής του είναι ο Νικόλαος Κανελλόπουλος, ο οποίος μαζί με κάποιους συμφοιτητές του μόλις τελείωσε τις σπουδές του στη χημεία, αποφάσισε να ιδρύσει μία ετερόρρυθμη εταιρεία με αντικείμενο την παραγωγή τσιμέντου. Η παραγωγή τους στην αρχή έφτανε τους 35 τόνους την ημέρα για να φτάσει πλέον να παράγει πάνω από 11 εκατομμύρια τόνους τον χρόνο. Τα γεγονότα, οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που πέρασε ο όμιλος μέχρι σήμερα είναι πολλές. Κάποια ορόσημα είναι ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος, η κρίση του 1920, ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος, η οικονομική ύφεση της δεκαετίας του ’70 και άλλα.
Αυτό που κράτησε τον όμιλο ενωμένο όλα αυτά τα χρόνια και κατάφερε να ξεπεράσει τόσες δυσκολίες είναι η εφαρμογή και διατήρηση ενός συνετού και σταθερού μοντέλου διαχείρισης που βασίζεται σε κανόνες, αρχές και αξίες. Πυλώνες της στρατηγικής αποτελούν η εξωστρέφεια, η βελτίωση της παραγωγικότητας και ο ανθρώπινος παράγοντας.
Απόδειξη του τελευταίου, είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης του 1920 η εταιρεία παρά τις δυσκολίες, αποφάσισε να υλοποιήσει ενέργειες υποστήριξης του ανθρώπινου δυναμικού ενώ δεν απέλυσε κανέναν. Μεγάλο πρόβλημα κατά τη διάρκεια και των δύο πολέμων ήταν η επίταξη των εργαζομένων καθώς στη συνέχεια και του εργοστασίου. Οι εξαγωγές και οι αγορές του εξωτερικού όμως αποτέλεσαν σανίδα σωτηρίας σε όλες τις κρίσεις.
Πρωτοποριακό για τον όμιλο είναι το γεγονός ότι τη δεκαετία του 1960 η εταιρεία εγκατέστησε τους πρώτους υπολογιστές, ενώ τη δεκαετία του ’70 ξεκίνησε να επενδύει στην Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη δίνοντας έμφαση κυρίως στην πρόληψη των ατυχημάτων, με αποτέλεσμα να κερδίσει μετάλλιο ανάμεσα σε 130 βιομηχανίες, σαν την εταιρεία με τη μικρότερη συχνότητα ατυχημάτων.
Η σπουδαιότητα του ανθρώπινου κεφαλαίου αναγνωρίζεται από όλους τους μετόχους, καθώς και οι δράσεις για προστασία του περιβάλλοντος και της κοινωνίας, με αποτέλεσμα ο Τιτάνας στα μέσα της δεκαετίας του ’80 να αποτελέσει την πρώτη εταιρεία που υπέγραψε το σύμφωνο του ΟΗΕ για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Οι δράσεις πάνω σε θέματα περιβάλλοντος ξεκίνησαν από τον πατέρα του Δημήτρη Αλεξόπουλου, Θεόδωρο, ο οποίος έδινε ιδιαίτερη σημασία στην προστασία του περιβάλλοντος και στην αναβάθμιση του μηχανολογικού εξοπλισμού.
Ο όμιλος, μέσα από την αρραγή του ανθρωποκεντρική και επεκτατική στρατηγική κατάφερε πλέον να έχει παρουσία σε Βουλγαρία, Σερβία, Αλβανία, Κόσοβο, Π.Γ.Δ. της Μακεδονίας, Βραζιλία, και φυσικά ΗΠΑ!
Το άνοιγμα στις ΗΠΑ, ήταν μία πρωτοβουλία που ξεκίνησε από τον Ανδρέα Κανελλόπουλο, κατά τη δεκαετία του ’80, συνεχίστηκε από τον Θεόδωρο Παπαλεξόπουλο και εδραιώθηκε με τον Δημήτρη Παπαλεξόπουλο. Η δημιουργία της Τιτάν Αμέρικα τελικά απογείωσε τον Τιτάνα, παρά την οικονομική κρίση του 2008, ενώ το αποτέλεσμα ήταν να έχει δημιουργηθεί το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο εργοστάσιο τσιμέντου στη Φλώριντα.
Στρατηγική λοιπόν, ανθρωποκεντρική πολιτική, σεβασμός στο περιβάλλον, καινοτομία, έρευνα, ρίσκο, συνεργασίες και ενωμένοι μέτοχοι, αποτέλεσαν το μυστικό της επιτυχίας ενός πλέον Κολοσσού στην τσιμεντοβιομηχανία, ο οποίος έχει παρουσία σε 3 ηπείρους και επάξια φέρει το όνομα Τιτάνας!
