Παρακολουθήστε ένα συγκλονιστικό άρθρο με ένα δήμαρχο και μια πόλη που ανατρέπουν όλα όσα μας περιγράφουν ως δεδομένα οι πολιτικοί μας και οι εταίροι μας.
Επιμέλεια: Ντίνα Μαγιάρου
Με σχεδόν καθόλου αστυνομία, έγκλημα ή ανεργία, η ισπανική πόλη περιγράφεται ως μια δημοκρατική, σοσιαλιστική ουτοπία.
Η ανεργία είναι ανύπαρκτη στη Marinaleda, ένα χωριό της Ανδαλουσίας στη νότια Ισπανία, που είναι ευημερούσα, χάρη στον γεωργικό συνεταιρισμό του.
ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΟΥ ΟΛΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΕΝΩ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΕΙΝΑΙ 1200 ΕΥΡΩ.
Εκ πρώτης όψεως, η ισπανική πόλη της Marinaleda δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη στην περιοχή της.
Τοποθετημένη στην γραφική κοιλάδα Campiña, η γύρω περιοχή αποτελείται από καταπράσινους λόφους, μίλια από ελαιώνες και χρυσαφένιες εκτάσεις με σιτάρι που εκτείνεται όσο το μάτι μπορεί να δει.
Η πόλη είναι όμορφη, ήσυχη και χαρακτηριστική αυτών που βρίσκονται στην Ανδαλουσία, την φτωχότερη,νότια επαρχία της Ισπανίας.
Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία.
Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συνεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό.
«Η ΓΗ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, Η ΓΗ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ, Η ΓΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!», ΛΕΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ.
Στον συνεταιρισµό, λοιπόν του Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα.
Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν.
Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊό ντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία.
ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΠΕΝΔΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΕΡΓΟΙ.
Όµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.
ΣΤΗ ΜΑΡΙΝΑΛΕΝΤΑ, Η ΣΤΕΓΑΣΗ, Η ΕΡΓΑΣΙΑ, Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη,
«ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΧΡΗΣΤΗ ΣΠΑΤΑΛΗ», ΛΕΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ.
«Δεν έχουµε ούτε παπά – δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χωριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.
«Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο.
«ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΑΞΙΕΣ, ΟΧΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ».
