Ο 25χρονος Βολιώτης με την τεράστια καριέρα στο Λονδίνο!

Με χαρά είδαμε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας Στέφανου Δημουλά, που έχουμε φιλοξενήσει πολλές φορές στο Volonaki, σ ένα άλλο αθηναϊκό μέσο και συγκεκριμένα στο www.nikosonline.gr, του Νίκου Μουρατίδη!

Την μοιραζόμαστε μαζί σας:

Ο Στέφανος Δημουλάς δεν είναι ένα ακόμα παιδί από μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας. Είναι ένα πεισματάρικο, ταλαντούχο παιδί από τον Βόλο που κάνει καριέρα χορευτή στο Λονδίνο. Πετυχημένη καριέρα, αν σκεφτεί κανείς ότι στα 25 του έχει κάνει ένα σωρό πράγματα. Και θέλει κι΄ άλλα. Του είχα κάνει παλιότερα ένα άρθρο, μετά επεδίωξα να τον βρω μέσω Facebook – όπου μιλήσαμε και τηλεφωνικά στην ραδιοφωνική μου εκπομπή – και σήμερα ήρθε η ώρα για μια χορταστική συνέντευξη.

Γεννήθηκες στον Βόλο. Εκεί μεγάλωσες και εκεί τέλειωσες το σχολείο; Ναι εκεί ζούσα μέχρι που τελείωσα το Μουσικό Σχολείο Βόλου.
Έχεις άλλα αδέλφια; Άλλον έναν αδερφό, μεγαλύτερο κατά 2 χρόνια, τον Κωνσταντίνο.
Συζητώντας για σένα, ο σκηνοθέτης Νίκος Σούλης μου είπε πως σε ξέρει από πιτσιρίκι που πήγαινες στα casting…Όχι ακριβώς. Με τον κύριο Σούλη γνωριστήκαμε μέσω οικογενειακών φίλων όταν ήμουν παιδάκι ακόμα. Ήταν η περίοδος που μου είχε μόλις ανακοινωθεί ότι θα παίξω το ρόλο του Μάνου Χατζιδάκι στο ντοκιμαντέρ – ταινία του Δημήτρη Βερνίκου ‘Είδωλο στον καθρέφτη’, το οποίο έχει αποσπάσει και αρκετά βραβεία. Δεν συνήθιζα να πηγαίνω σε castings η αλήθεια είναι, διότι η Ελλάδα μας δεν είχε castings για να πάω. Πόσο μάλλον για παιδάκια.
Έφυγες από την Ελλάδα μετά το τέλος του λυκείου για Γλασκόβη, με υποτροφία της Βασιλικής Ακαδημίας Μπαλέτου της Σκωτίας. Το είχες οργανώσει, είχες στείλει αίτηση… τι είχες κάνει; Πες μου τις λεπτομέρειες. Κάνοντας σε ηλικία 17 ετών πολλαπλές αιτήσεις για πανεπιστήμια χορού στην Ευρώπη δοκίμασα και την τύχη μου στην Βασιλική Ακαδημία Μπαλέτου της Σκωτίας. Οι αιτήσεις γίνονται είτε μέσω της φυσικής παρουσίας των υποψηφίων είτε μέσω DVD. Εγώ έκανα αίτηση ηλεκτρονικά καταθέτοντας όλα τα έγγραφα και κυρίως τα βίντεο με τις χορευτικές ασκήσεις που ζητούνταν. Να σημειώσω ότι μία μέρα πριν στείλω τα βίντεο η κάμερα χάλασε και έπρεπε να ξανατραβήξω όλα τα βίντεο εν μία νυκτί! Το έκανα και τον Φεβρουάριο του 2012 και ενώ έκανα μάθημα Βιολογίας στο φροντιστήριο, η μητέρα μου έλαβε ένα mail που επίσημα ανακοίνωναν ότι θα με ήθελαν να φοιτήσω στην ακαδημία. Κύματα χαράς στο σπίτι.
Ήταν δικαίωση για σένα; Γιατί έχω διαβάσει ότι ήσουν θύμα σχολίων και κουτσομπολιών για την ενασχόληση σου με το κλασσικό μπαλέτο. Μέχρι και bullying είχες υποστεί… Δικαίωση των κόπων μου ναι. Όπως επίσης και έκπληξη. Δεν περίμενα ότι ένα αγόρι από τη μικρή πόλη του Βόλου, χωρίς τις τέλειες αναλογίες, πέλματα και κοιλιακούς θα γινόταν δεκτό σε τέτοια σχολή. Η πραγματική όμως δικαίωση ήρθε αργότερα να σου πω την αλήθεια, όταν ξεκίνησα να έχω δουλειές με ηχηρά ονόματα και μεγάλη απήχηση. Τότε ήρθε και η ικανοποίηση. Και ο οίκτος. Οίκτο για όλους εκείνους τους “cool” τύπους που με στοίχειωσαν. Αυτούς που ενώ με χλεύαζαν, με φώναζαν ‘πουστάρα’ και κυνηγούσαν να με χτυπήσουν στην Ερμού στην εφηβεία μου, αποδείχθηκαν δήθεν «θαυμαστές» στην ενήλικη ζωή μου. Κι όταν λέω θαυμαστές δεν υπαινίσσομαι ότι είμαι ίνδαλμα ή καμία εξέχουσα προσωπικότητα, αλλά αυτοί δεν σταματούν μέχρι και σήμερα να μου στέλνουν μηνύματα για να τους συμβουλέψω πώς να κάνουν επιτυχία… χα χα
Μάλιστα. Και όταν βρέθηκες σχεδόν 18 ετών παιδί στην Σκωτία… τι έκανες; Πως τα έβγαλες πέρα; Πήγα σε μία πόλη και σε μία χώρα που δεν είχα ξαναπάει ποτέ. Παρ’ όλα αυτά μέσα σε ένα δίμηνο προσαρμόστηκα στην ιδέα της ζωής σε μία άγνωστη σε μένα χώρα. Ξέρεις, η αφοσίωση, οι απαιτήσεις και ο ταχύτατος ρυθμός αλλαγών δεν σε αφήνουν και πολύ να αισθανθείς, να αναπολήσεις και να ικανοποιήσεις τα ανθρώπινα πάθη σου. Απλώς εκτελείς. Και κοιμάσαι.
Τελειώνοντας την Βασιλική Ακαδημία Μπαλέτου της Σκωτίας, τι έγινε;Επέστρεψα για λίγο στη φωλίτσα μου στο Βόλο για να επιστρέψω στις ρίζες μου και στους ανθρώπους μου για 1-2 μήνες και έπειτα πέταξα για το Λονδίνο. Ήταν μία συνειδητή επιλογή καθώς ζώντας στην Σκωτία για 3 χρόνια έβλεπα ότι στο Λονδίνο υπήρχαν ευκαιρίες που έπρεπε να προσπαθήσω να κατακτήσω.
Σήμερα στα 25 σου, ζεις στο Λονδίνο, που αγαπώ ιδιαίτερα. Αλήθεια σε ποια περιοχή;Στο Hammersmith στο Δυτικό Λονδίνο, όμως αλλάζω σχεδόν κάθε χρόνο σπίτι. Οι συγκυρίες, όπως ο περίεργος ιδιοκτήτης, οι κακές παροχές, η κατεδάφιση κτιρίων είναι συχνές αιτίες μετακόμισης. Όποιος ζει εδώ θα με καταλάβει ίσως λίγο παραπάνω.
Μπορείς να μου περιγράψεις ένα τυπικό σου 24ωρο; Μακάρι να είχα ένα για να σου το περιέγραφα. Είναι τόσο απρόβλεπτη η καθημερινότητά μου στο Λονδίνο που τις περισσότερες φορές με πιάνει απροετοίμαστο. Τα πιο συνήθη πράγματα ενός 24ώρου πέραν της ξεκούρασης και του μαγειρέματος είναι τα μαθήματα χορού, οι auditions και οι πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού. Η ζωή ενός χορευτή σήμερα -τουλάχιστον εδώ – περιλαμβάνει τη συνεχή υποβολή αιτήσεων για δουλειές, την προώθηση της δουλειάς του (το λεγόμενοmarketing) και την αναζήτηση νέων ευκαιριών συμπεριλαμβανομένων και αυτών για την εύρεση της κατάλληλης εκπροσώπησης από ατζέντη.
Οι κολλητοί σου φίλοι, με τους οποίους μιλάς καθημερινά, ποιοι είναι και τι εθνικότητας; Είναι Έλληνες. Είναι άνθρωποι που με στήριξαν και στάθηκαν δίπλα μου βράχοι στο πέρασμα του χρόνου. Είναι οι άνθρωποι μου, που όχι μόνο λυπήθηκαν με τις λύπες αλλά κυρίως χάρηκαν με τις επιτυχίες και τη χαρά μου. Αυτό πιστεύω είναι το σπάνιο, να έχεις άτομα που πραγματικά δακρύζουν από χαρά και δεν ζηλοφθονούν, δεν υποκρίνονται ή δεν αποσκοπούν στο να κερδίσουν από την τύχη σου. Κακά τα ψέματα. Σε όσες χώρες κι αν έχω πάει και με όσες εθνικότητες κι αν έχω συναναστραφεί, η ελληνική φιλία, η πραγματική αγάπη για τον φίλο, είναι μοναδική σε εμάς.
Αν θέλετε να διασκεδάσετε ως νέοι, τι κάνετε; Θα πάμε τη βόλτα μας, θα πάμε για φαγητό και θα καταλήξουμε σε κάποιο μπαρ στο Soho. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε υπάρχουν και ταunderground μαγαζιά της νυχτερινής after ζωής του Λονδίνου, όπου εκεί ισχύει το What happensin London, stays in London…(γέλια)
Η ζωή των χορευτών είναι σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες; Τόσο σκληρή προετοιμασία και τόση πειθαρχεία; Τόσο πολύ είναι μόνο όταν την κάνεις εσύ ο ίδιος να είναι. Επίσης, είναι έτσι αν κατευθύνουν τη ζωή σου οι γονείς σου και κάποιοι αυταρχικοί καθηγητές. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο χορευτής – όπως συμβαίνει και σε πολλά ακόμα επαγγέλματα – είναι οι επιλογές του. Δεν φταίει ούτε ο χορός, ούτε η πειθαρχία, ούτε η τέχνη και οι τρέλες της. Φταίει ο άνθρωπος και η έλλειψη αυτοσυγκράτησης των αδυναμιών του ή και των δυνατοτήτων του.
Βλέπω όμως ότι εκτός από τον χορό σε ενδιαφέρουν και άλλες μορφές στην τέχνη του θεάματος. Το μιούζικαλ για παράδειγμα… Είναι αλήθεια. Τα χορευτικά μου βήματα με οδήγησαν πριν 2 περίπου χρόνια στο να συμμετέχω στο Μιούζικαλ VoicesoftheAmazon, με το οποίο ταξιδέψαμε σε Ρωσία και Σιγκαπούρη. Μου έδωσε επίσης την ευκαιρία να χορέψω σε ένα από τα θέατρα-σταθμούς στη ζωή μου, το Sadler’s Wells του Λονδίνου. Μ΄ αρέσει το musical.
Έχεις συμμετάσχει και σε μουσικά videoclip; Ναι, και τώρα ετοιμάζομαι για άλλα. Με ενδιαφέρει γενικότερα ό,τι έχει να κάνει με κάμερες και οθόνη. Αξέχαστες εμπειρίες ήταν για μένα όλα ταvideo clip που έχω κάνει, με κορυφαίο βέβαια το SomethingInMyHeart των Röyksopp. Με είδε πολύς κόσμος. Θυμάμαι τα γυρίσματα με πολύ κρύο, γρατζουνιές και ζεστό τσάι. Είμαι όμως πολύ περήφανος για το αποτέλεσμα.
Τώρα για ποιά ετοιμάζεσαι; Αν δεν μπουν οι υπογραφές δυστυχώς δεν μπορώ να μοιραστώ κάποια περαιτέρω πληροφορία. Και περισσότερο γιατί φοβάμαι μη δεν οριστικοποιηθεί η υλοποίησή τους και βγω αναληθής.
Αυτά τα κάνεις γιατί κάτι παρόμοιο κάνει και ο SergeiPolunin; Καθόλου. Το γεγονός ότι ο SergeiPolunin έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από ένα video clip ενός γνωστού τραγουδιού, δεν τον θέτει ως παράδειγμα στα μάτια των υπόλοιπων χορευτών. Είναι χορευτής εξαίσιας τεχνικής και δυνατοτήτων όπως και πάρα πολλοί άλλοι στην αφάνεια χορευτές. Video Clips με χορευτές γίνονταν και πριν τον Polunin.
Τι μαλάκας!!! Τον θαύμαζα απεριόριστα.. αλλά με αυτές τις ομοφοβικές του δηλώσεις, μου την έσπασε. ΟΚ τα τατουάζ, ΟΚ οι αλητείες, ΟΚ η κοκαΐνη… αλλά να μιλάει έτσι για τους gayχορευτές; Ένας άνθρωπος που υποστηρίζει ανοιχτά τον Donald Trump και που έχει κάνει τατουάζ την μορφή του Vladimir Putin στο στήθος του, δεν μπορεί παρά ομοφοβικός να είναι…
Για να ξαναγυρίσουμε σε σένα… κάποιες φωτογραφίες που σε πήρε το μάτι μου με τηνKateMoss τι είναι; Πριν κάποιους μήνες χόρεψα στην πρώτη διαφημιστική καμπάνια αρώματος της κολοσσιαίας εταιρείας καλλυντικών CharlotteTilbury Cosmetic όπου πρωταγωνιστούσε η KateMoss. Μία ακόμα αξέχαστη συνεργασία για εμένα. Άκουσα πολλά, έμαθα πολλά, κοιμήθηκα ελάχιστα.
Επίσης είδα πως δεν διστάζεις να φωτογραφηθείς ολόγυμνος! Ναι. Δεν είμαι της άποψης ότι ‘γυμνοί γεννιόμαστε’ άρα ας είμαστε 24/7 γυμνοί. Με γοητεύει όμως μία όμορφη, αγνή και καλλιτεχνική φωτογραφία γυμνού. Με τον ίδιο τρόπο που με γοητεύει το γυμνό άγαλμα της Αφροδίτης της Μύλου ή του Δισκοβόλου του Μύρωνα. Λατρεύω την ένδυση, το καλαίσθητο -για μένα- ρούχο, το φαντασμαγορικό κοστούμι. Αλλά δεν βρίσκω τίποτα χυδαίο ή προσβλητικό σε μία επιδίωξη της πνευματικής ικανοποίησης που μπορεί να αποφέρει η απεικόνιση του γυμνού σώματος.
Βλέποντας τις φωτογραφίες και τα βίντεο σου, διαπίστωσα για μια ακόμη φορά ότι τα σώματα των χορευτών εκτός από συγκλονιστικά είναι και πάρα πολύ γυμνασμένα… Εκτός από χορό κάνετε και γυμναστική; Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια (γέλια) Μπορώ και καλύτερα ομολογώ αλλά το έχω αφήσει τελευταία. Ναι, συνήθως η γυμναστική συνυπάρχει με τον χορό. Σε πολλά κτίρια ομάδων χορού υπάρχουν εγκατεστημένα γυμναστήρια για τους χορευτές.
Εσύ προσωπικά έχεις πάρει συμπληρώματα ή φάρμακα για να φτιάξεις σώμα; Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής. Φάρμακα δεν έχω πάρει. Συμπληρώματα όμως τα δοκίμασα μία περίοδο μόνο και μόνο για να γίνω πείραμα του ίδιου μου του εαυτού. Ήθελα να δω ιδίοις όμμασι αν θα έχει αποτελέσματα. Και πραγματικά είδα αλλαγές οι οποίες, παρ’ όλες τις ουσίες που έβαζα στο κορμί μου, απαιτούσαν τρομακτική προσοχή στη διατροφή μου και πολύ περισσότερο χρόνο στην εκγύμνασή μου. Άρα ουσιαστικά ήταν περιττά τα συμπληρώματα.
Με τους γονείς σου επικοινωνείς; Πολύ… ή μάλλον τόσο όσο θεωρώ ότι είναι υγιές για έναν 25χρονο που προσπαθεί να είναι αυτόνομος και να δημιουργήσει τη δική του ζωή. Επιτυχημένος είναι ο γονιός που όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται όλο και λιγότερο χρήσιμος στα παιδιά του. Γι’ αυτό και θεωρώ τους γονείς μου πολύ πετυχημένους ανθρώπους.
Πόσες φορές την βδομάδα μιλάς με την μαμά σου; Μία με δύο το λιγότερο…

Στέφανος Δημουλάς, χορός, Λονδίνο, dance, horos, Stefanos Dimoulas, bullying, interview, nikosonline.gr

Official web site http://www.stefanosdimoulas.com/

Official Facebook https://www.facebook.com/stefanosdimoulasdance/

Όταν μου είπε ότι στην Traviata θα είναι ο Placido Domingo, του είπα μην διανοηθεί και δεν βγάλει φωτογραφία μαζί του. Μου την έστειλε. Στα παρασκήνια του Covent Garden, ο Στέφανος με τον ζωντανό μύθο της όπερας.