Ένας μικρός φυσικός όρμος όπου τα γαλαζοπράσινα ήρεμα νερά σμίγουν σφιχτά με τα αρμυρίκια, την ελιά και τα πηλιορείτικα σπίτια. Ένας τόπος με καταπληκτική θέα προς το Αιγαίο και τις γραμμές των πλοίων προς τις Βόρειες Σποράδες. Βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά – προς το Αιγαίο Πέλαγος, ενώ υπάρχει και παραθαλάσσιος οικισμός σε υψόμετρο 10 μέτρων, με 12 μόνιμους κατοίκους.
Η πρόσβαση εξασφαλίζεται με δρόμο ο οποίος κατεβαίνει από το Τρίκερι με κατεύθυνση την Αγία Κυριακή, στρίβοντας δεξιά προς Μύλο, αντί να ακολουθήσει κανείς τον δρόμο προς τον ταρσανά στην Αγία Κυριακή. Μετά το οικισμό του Μύλου, περίπου στα 500 μέτρα, απόσταση που καλύπτει κανείς ακόμη και με τα πόδια, κάνοντας μια υπέροχη βόλτα, ανακαλύπτει κανείς με έκπληξη και θαυμασμό τον μικρό όρμο της Γεροπλίνας ο οποίος αποτελεί παράλληλα και αλιευτικό καταφύγιο. Είναι ένας κολπίσκος, με μικρές τσιμεντένιες αποβάθρες με δέστρες, ακόμη και στα βράχια, για να δένουν λίγες βάρκες, ψαρόβαρκες αλλά και σκάφη αναψυχής.
Στα πετρώματα της περιοχής ευρίσκονται λευκά μάρμαρα και αμέσως χαμηλότερα μυλονίτης, ενώ κάτω από τα μάρμαρα εμφανίζονται σχιστόλιθοι. Πάνω σ’ αυτά τα πετρώματα είναι χτισμένος ο οικισμός ο οποίος αποτελείται από τρία ή τέσσερα σπίτια. Όλα τα σπίτια του οικισμού είναι κατασκευασμένα με πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, μερικά μέτρα από την θάλασσα, κυριολεκτικά επάνω στο κύμα. Οι αυλές τους γεμάτες άνθη και φυτά τα οποία, όταν είναι ανθισμένα, αναδίνουν ένα μείγμα από αρώματα και χρώματα προς τέρψη των ανθρώπινων αισθήσεων. Βασιλικοί, μπουκαμβίλιες και άλλα ανθοφόρα φυτά ευρίσκονται σχεδόν παντού ανάμεσα στις ελιές και αρμυρίκια.
Μπορεί κανείς κάνοντας πεζοπορία άκρη – άκρη στη θάλασσα, ή χρησιμοποιώντας μία βάρκα, μπορεί να ανακαλύψει γειτονικές ήρεμες παραλίες για κολύμπι. Οι άνθρωποι ήρεμοι, γλυκομίλητοι, γεμάτοι αγάπη για τον τόπο τους και το περιβάλλον γύρω τους και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν σε οτιδήποτε. Επίσης, μπορεί κανείς να γευτεί φρέσκο ψάρι και άλλα παραδοσιακά τοπικά εδέσματα συνοδευόμενα από εκλεκτό ντόπιο κρασί ή τσίπουρο, αλλά και τοπικά γλυκά.
Από την Γεροπλίνα ξεκινά μονοπάτι για το περίφημο φάρο, που ευρίσκεται στο ακρωτήρι Καβούλια. Παίρνοντας το μονοπάτι με τα πόδια, περίπου σε 10 λεπτά από την Γεροπλίνα βρίσκει κανείς τον φάρο. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια στον φάρο κατοικούσε μόνιμος φαροφύλακας, ενώ τώρα η λειτουργία του είναι αυτόματη.
Ο φάρος κατασκευάστηκε το 1854 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 16 μέτρα. Κτίστηκε σε δύο οικοδομικές φάσεις, η πρώτη το 1854 από τη Γαλλική εταιρεία των Οθωμανικών φάρων, κατά την οποία κτίστηκε το φαρόσπιτο, ενώ το φωτιστικό σώμα βρίσκονταν στην κορυφή μεταλλικού πύργου και εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1881 με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο Ελληνικό κράτος. Στη δεύτερη οικοδομική φάση κτίστηκε ο πύργος του φάρου το 1918 από το Ελληνικό Δημόσιο, ο οποίος είναι τετράγωνος και έχει ύψος 9 μέτρων. Στο επάνω επίπεδο μέρος του πύργου πατά ο κυλινδρικός μεταλλικός κλωβός, ο οποίος στεγάζει το φωτιστικό σώμα το οποίο βρίσκεται σε εστιακό ύψος 16 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το 2001 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Ένας κυριολεκτικά επίγειος παράδεισος προς δόξα Θεού, για λίγους εκλεκτούς και ένα καταπληκτικό ησυχαστήριο για λίγους.
Ένα σημείο διατήρησης της Παράδοσης και του Πολιτισμού.
