25η Μαρτίου χθες και ο καιρός μας έκανε το χατίρι….
Μόλις είδα ήλιο, έτρεξα στους αγαπημένους μου, στην πλατεία του Καλαμάκι Πηλίου, στον Θανάση και στην Εύα, στον Κρυμμένο Παράδεισο!
Πόσο αγαπώ αυτή την πλατεία, πόσο θαυμάζω αυτά τα παιδιά και πόσο απολαμβάνω πάντα το φαγητό και την θέα που μας χαρίζουν…δεν ξέρετε!
Σουπιές με χόρτα, μπακαλιάρο σκορδαλία, πολλά μεζεδάκια για τα τσίπουρα και φυσικά σκοπελίτικη πίτα, που καλύτερη ούτε στην Σκόπελο δεν θα φάτε!!!
Όλα πεντανόστιμα…μύριζαν αγάπη και “κουζίνα της μαμάς”!
Η παράδοση και η αυθεντικότητα στα καλύτερα της!!!
Στο τραπέζι έφτασε και το “τριπτυχο” το σουβλάκι σήμα κατατεθέν του μαγαζιού, με 3 είδη κρέατος για όσους δυσκολεύεστε να αποφασίσετε τι να επιλέξετε!!!
Και φέτος το καλοκαίρι, κάτω από τον υπερτεράστιο και καταπράσινο πλάτανο, απολαμβάνοντας την σκιά του και την δροσιά του, με θέα το απόλυτο γαλάζιο θα απολαύσουμε τα κρεατικά τους, τα δεκάδες μαγειρευτά που φτιάχνει καθημερινά η Εύα, τα φρέσκα ψαράκια που ψαρεύει ο ίδιος ο Θανάσης και φυσικά…το ίδιο πολύ αυτή την επιλογή θα απολαύσουν και τα παιδιά μας, παίζοντας με ασφάλεια στην πλατεία!
Μετά το μπανάκι μου στην παραλία της Λαμπινούς ή σε κάποια άλλη παραλία του Πηλίου ή μετά την επίσκεψη μου στο Μοναστήρι της θαυματουργής Παναγίας Λαμπηδόνας που πηγαίνω συχνά, οι μνήμες μου, η γεύση μου και η καρδιά μου με οδηγούν στον Κρυμμένο Παράδεισο!
Τώρα που ο καιρός έφτιαξε…αποτελεί από μόνος του, λόγο για εκδρομή!
