Σχεδόν ποτέ δεν επισκέπτομαι ένα εστιατόριο τις πρώτες μέρες που ανοίγει και αυτό γιατί αν υποθέσουμε πως στην αρχή προσέχουν τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, είμαι σε θέση να γνωρίζω πως οι ομάδες χρειάζονται τον χρόνο τους για να φτάσουν την απόλυτη χημεία, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους. Πάντα δίνω χρόνο να βρουν τον βηματισμό τους, να εξετάσουν τυχόν λαθάκια και παραλείψεις και αμέσως μετά, τρέχω ανυπόμονη να δοκιμάσω!
Το Σάββατο το βράδυ βρέθηκα στην πιο πολυσυζητημένη νέα εστιατορική είσοδο της πόλης. Βρέθηκα στην Avli, στην Ι.Καρτάλη 39.
Η πρώτη διαπίστωση που κάνει κανείς φτάνοντας στον χώρο είναι ότι πρόκειται για ένα μαγαζί, χωρίς εποχή, που μπορεί να πρωταγωνιστήσει στις επιλογές μας τόσο τον χειμώνα, όσο και το καλοκαίρι!
Ανεξάρτητα από προσωπικά γούστα και την αισθητική του καθένα, αναμφισβήτητα μιλάμε για έναν ιδιαίτερο και πολύ προσεγμένο χώρο που σε παραπέμπει σε αυτό ακριβώς που θέλουν να σου προσφέρουν: Καλό φαγητό με ισάξια εξυπηρέτηση!
Ξεκινώντας από το menu, ο σεφ Κώστα Πανάγος έχει “κεντήσει”!
Και αυτό γιατί φαίνεται πως έχει κάνει χειρουργικές κινήσεις και επιλογές, από τα ορεκτικά μέχρι τα γλυκά, έχοντας στο μυαλό του να ικανοποιήσει όλα τα γούστα και να καλύψεις όλες τις αδυναμίες μας στα υλικά.
Δεν σου λείπει ούτε το μοσχάρι, ούτε το χοιρινό, ούτε το κοτόπουλο, όπως το ίδιο αντίστοιχα συμβαίνει και στις επιλογές των ζυμαρικών.
Η εμπειρία δε του σεφ, φαίνεται στις συνταγές που επιλέγει να μας προτείνει, αφού ναι μεν τολμά, αλλά δεν γίνεται περισσότερο τολμηρός απ ότι μπορεί ν αντέξει ο μέσος Βολιώτης.
Θα περάσω στα στησίματα των πιάτων, όπου πραγματικά η φαντασία δίνει το δικό της ρεσιτάλ. Ίσως μιλάμε για τα πιο προσεγμένα πιάτα της πόλης.
Nαι, είναι instagram-ικα τα πιάτα του Avli!
Πριν περάσω στα πιάτα αναφερόμενη στις γεύσεις, θα αναφερθώ στο προσωπικό και στην εξυπηρέτηση. Χαρούμενα πρόσωπα, ευγενέστατη εξυπηρέτηση και κυρίως….διαβασμένοι και έτοιμοι να προχωρήσουν σε ολοκληρωμένες προτάσεις! Βέβαια σε ένα έμπειρο μάτι σαν το δικό μου, “φώναζε” το άγχος και η απειρία τους έκανε να μοιάζουν σα να ήταν πάνω σε δοκό προσπαθώντας να κρατήσουν τις ισορροπίες ανάμεσα σ ένα καθωσπρεπισμό ενός εστιατορίου σαν αυτό και στην αμεσότητα που ήθελαν ταυτόχρονα να μας χαρίσουν. Αν με ρωτάς, καθόλου δεν με χάλασε, αφού φανερώνει την καλή τους διάθεση για σου χαρίσουν την καλύτερη δυνατή εμπειρία.
Οι επιλογές μας ήταν δύο κυρίως, ένα ορεκτικό και ένα γλυκό. Σαλάτα δεν πήραμε, άλλωστε προσωπικά και λόγω δουλειάς, αφού ποτέ σε μια κριτική δεν προσθέτει η σαλάτα, έχω συνηθίσει να τρωω χωρίς αυτή. Θα σας πω όμως, ότι έχω δεχτεί δεκάδες μηνύματα αναγνωστών που αποθεώνουν την σαλάτα κινόα, με γαρίδες, ρόκα, ραπανάκι και dressing εσπεριδοειδών!
Μου άρεσαν πολύ οι τραγανοί κεφτέδες από ριζότο μανιταριών, λάδι λευκής τρούφας και κρέμα παρμεζάνας. Σίγουρα δεν είναι ένα πιάτο για όλους. Είναι ένα σωστό πιάτο, αλλά αν δεν σου αρέσουν αυτοί οι συνδυασμοί, καλύτερα να μη το επιλέξεις.
Στα κυρίως επιλέξαμε ένα δύσκολο πιάτο από πλευράς εκτέλεσης, όπως τα σκιουφιχτά με κουνέλι, μανιτάρια, ντοματίνια και θυμάρι.
Το κουνέλι δεν θεωρείται μια εύκολη πρώτη ύλη. Θέλει πολύ δουλειά, προετοιμασία και προσοχή για να εισχωρήσει σε μια συνταγή ή για να το απολαύσεις απλά μόνο του. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά θα σας πω ότι είναι ένα πιάτο που πρέπει να το παραγγείλεις και εγώ προσωπικά, θα το δοκιμάσω ξανά και ξανά.
Σε μια προσπάθεια, να δοκιμάσω όσα περισσότερα μπορούσα, επιλέξαμε για δεύτερο κυρίως πιάτο μια τριλογία τηγανιάς με κοτόπουλο, χοιρινό, λουκάνικο, ρύζι μπασμάτι, σταφίδες, κουκουνάρι, μήλο και καπνιστή φέτα.
Ένα πανέμορφο πιάτο, που ωστόσο δεν μας κέρδισε ολοκληρωτικά, αφού αισθανθήκαμε ότι μας έλειψε μια….ένταση στην γεύση, ίσως με μια σάλτσα, με περισσότερο λεμόνι ή κάτι άλλο…! Κάτι του έλειπε…..και όντας έμπειρη θα σας πω πως πιστεύω ακράδαντα πως ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός!
Αυτό που έχει άλλωστε σημασία, είναι ότι στον κατάμεστο χώρο τους, το αφτί μου έπιασε από τα διπλανά τραπέζια, μόνο καλές κριτικές!
Τέλος απολαύσαμε με όλη μας την ψυχή κρέμα μαστίχα με καραμελωμένο κανταΐφι, κονφί πράσινου μήλου, bitter σοκολάτας που για λόγους ισορροπίας θα θέλαμε να είναι περισσότερο και φιστίκι Αιγίνης.
Είναι μια επιλογή, που αξίζει να την κάνεις….
Καλή σας απόλαυση!
