Σας δείξαμε για πρώτη φορά, το νέο μαγαζί της πόλης, μέρες πριν μέσα από τα social media. Σήμερα προχωρήσαμε σε ένα άρθρο ακόμα μιλώντας για το Passander και το γεγονός ότι δίνει ξανά ζωή στην Πλατεία Ελευθερίας.
Επιστρέφω όμως με νέο άρθρο.
Ξέροντας καλύτερα από τον καθένα σε αυτή την πόλη τι συμβαίνει στον επιχειρηματικό κόσμο και όντας οι πρώτοι και οι μοναδικοί διαπιστευμένοι στο επιχειρηματικό ρεπορτάζ, είμαστε σε θέση να σας πούμε, ότι πρόκειται για κάτι που επιθυμούσαν πολύ όλοι οι επαγγελματίες, οι επιχειρήσεις των οποίων εκτείνονται στην γύρω περιοχή και κυρίως αυτοί που έχουν μαγαζιά στην Αντωνοπούλου.
Η απουσία του κεντρικού καφέ της πλατείας, έπαιξε τον δικό του ρόλο, στο να βρίσκεις…άγονη γραμμή στο κομμάτι της Αντωνοπούλου, κάτω από την Γαλλίας, που σχεδόν τα ανοίκιαστα είναι περισσότερα από τα νοικιασμένα καταστήματα.
Αρκετοί τον χειμώνα που μας πέρασε, έφυγαν από την Αντωνοπούλου, μεταξύ της Γαλλίας και της Γαζή, μεταφέροντας τις επιχειρήσεις τους και σχολιάζοντας: “Πρέπει να ανοίξει το καφέ στην πλατεία. Όσο ήταν αυτό, όλοι ήμασταν καλύτερα. Το βράδυ δεν περνάει ούτε κουνούπι από την Αντωνοπούλου”.
Δεν είναι όμως ότι απλά άνοιξε ένα ακόμα καφέ. Δεν είναι ότι άνοιξε.
Ο Δημήτρης, ο ιδιοκτήτης, είναι ξεκάθαρο πως έβαλε πολύ μεράκι και αγάπη σε αυτή την δουλειά.
Δεν θυμάμαι ποτέ στην πλατεία μας, τέτοιο μαγαζί. Είναι ξεκάθαρο ότι έπεσαν πολλά χρήματα και πολύ προσωπική δουλειά.
Έχει δημιουργηθεί ένα στέκι, που δεν περιμένει από την πλατεία, αλλά που δίνει στην πλατεία.
Από τις επιλογές στα ποτά, μέχρι τις πρώτες ύλες, τον φωτισμό και τα τραπεζοκαθίσματα, αντιλαμβάνεσαι, ότι πουθενά δεν έγιναν εκπτώσεις!
Το νέο στέκι, δεν περιμένει από τους περαστικούς. Δεν θέλει να επιλέγεται τυχαία. Δημιουργήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι η επιλογή και αξίζει να είναι η επιλογή!
Σε άλλη περίπτωση θα έλεγα ότι πρέπει να το στηρίξουμε γιατί ταυτόχρονα βοηθάμε και όλη την εμπορική αγορά γύρω από την πλατεία, όμως σε αυτή την περίπτωση, ο Δημήτρης έχει κάνει τόσο καταπληκτική δουλειά, που μας κερδίζει από μόνο του!
Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται και να αναγνωρίζονται δημόσια!
Μπράβο σου Δημήτρη!
