Eίναι νέος, είναι όμως και ταλαντούχος, είναι ένας ζαχαροπλάστης που αν συνεχίσει να δουλεύει με το ίδιο πάθος και την ίδια συνέπεια στα επόμενα χρόνια το όνομα του θα μας απασχολήσει πολύ. Είναι ο Γιώργος Κατσαμπέκας και είναι αν όχι ο καλύτερος, ένας από τους καλύτερους Βολιώτες ζαχαροπλάστες, που έχει καταφέρει μαζί με τον Παναγιώτη Τοπούζογλου, τον αδερφό του όπως σημειώνει και όχι τον εργοδότη του, να δημιουργούν ξεχωριστές βιτρίνες και να ανεβάζουν συνεχώς τον πήχη στην πόλη μας, χαρίζοντας μας τίμιες γεύσεις, μα κυρίως δημιουργώντας υγιή ανταγωνισμό που μας οδηγεί στο να βλέπουμε πολλούς ακόμα να κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος, προσπαθώντας για το καλύτερο.
Ταπεινός, αφοσιωμένος, μοιάζει η ζαχαροπλαστική να είναι όλη του η ζωή. Θα τον βρεις είτε μέσα στο εργαστήριο, είτε σε κάποιο ταξίδι εκπαίδευσης. Παιδί που ξέρει να εκτιμά και μοιάζει να έχει μια ιδιαίτερη αυτογνωσία.
Ο Ζαχαροπλάστης που μας έχει χαρίσει μερικές από τις καλύτερες βιτρίνες της πόλης στα καταστήματα Τοπούζογλου, μίλησε στο Volonakinews.gr και μας έδωσε μια γεύση από το ποιός είναι, πως σκέφτεται και τι θέλει…
Απολαύστε τον!
Γιώργο, δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω πως ξεκίνησε όλη αυτή η διαδρομή.
Ήταν κάτι που ήθελες από παιδί; Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είπα ότι στη ζωή μου θα κάνω αυτό ή το άλλο. Η μητέρα μου δούλευε σε ένα πρατήριο στο Διμήνι και εγώ πήγαινα και την βοηθούσα. Μου άρεσε τόσο πολύ που δεν ήθελα να φύγω από εκεί. Οπότε όταν σκέφτηκα τι θα κάνω με την ζωή μου, σκέφτηκα ότι αφού αυτό μου αρέσει, αυτό θα κάνω και πήγα και γράφτηκα στο τμήμα Ζαχαροπλαστικής.
Γιατί Ζαχαροπλάστης και όχι Αρτοποιός, άλλωστε ήσουν όλη μέρα σε ένα πρατήριο.
Εκείνη την εποχή είχε ανοίξει στην περιοχή μας ζαχαροπλαστείο ο Βασίλης ο Κόκοβας που για εμένα είναι από τα καλύτερα χέρια στην Ελλάδα. Πήγαινα από εκεί έβλεπα τα γλυκά που έβγαζε, καμιά σχέση με ότι ξέραμε μέχρι τότε και δεν έχει ξαναγίνει και κάτι παρόμοιο, μιλούσαμε πολύ και αυτός ήταν για εμένα η έμπνευση και το κίνητρο.
Μπήκες αμέσως στον χώρο; Ξεκίνησες κατευθείαν να δουλεύεις;
Από την σχολή ακόμα και θα σου πω ότι στάθηκα πολύ τυχερός με τις συνεργασίες μου. Από τον Φούρνο Πέτρα και στον Χάρη Παπαλίτσα, έναν εξαιρετικό εργοδότη και πολύ καλό στην δουλειά του, που μέχρι σήμερα είμαστε φίλοι, μέχρι το Ξενία, που για εμένα ήταν σχολείο και πέρασα όμορφα. Μου είχαν εμπιστοσύνη και με άφησαν ελεύθερο να δημιουργήσω.
Καταλαβαίνω πως θες να νιώθεις ελεύθερος στην δουλειά σου, όμως δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες τόσο ανοιχτοχέρηδες στο να την δώσουν. Ο Παναγιώτης Τοπούζογλου είναι;
Ο Παναγιώτης είναι ο άνθρωπος που του χρωστάω τα πάντα. Θα του χρωστάω πάντα. Με έχει στηρίξει τρομερά, με έχει βοηθήσει και γι αυτόν μπορώ να κάνω τα πάντα. Αρχικά να σου πω ότι δεν είναι ο επιχειρηματίας που δεν μουσκεύει την φανέλα. Ο Παναγιώτης έρχεται πρωί πρωί και δουλεύει μαζί μας. Με εμπιστεύτηκε απόλυτα και ειδικά όταν γύρισα από την Σαντορίνη πέρυσι το καλοκαίρι, όπου γύρισα σαφώς με περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες έχοντας εργαστεί μαζί με τον εκπληκτικό Μιχάλη Χατζηκαλημέρη.
Κάνω εικόνα τον Παναγιώτη στο εργαστήριο, να φανταστώ ότι τα κουλουράκια λαδιού που τον έκαναν γνωστό είναι μια συνταγή που δουλεύει μόνο ο ίδιος;
Ναι, σωστά φαντάζεσαι. Κανείς μας δεν ξέρει αυτή την συνταγή, όπως και από το τσουρέκι, το κλασικό τσουρέκι Τοπούζογλου που επίσης είναι ένα από τα προϊόντα που έχουν ταυτιστεί με το κατάστημα και δύσκολα μπορεί κανείς να μας συγκρίνει.
Περιέγραψες έναν τέλειο εργοδότη. Κόκκινες γραμμές δηλαδή δεν βάζει;
Ποιός είναι ο εργοδότης; Δεν μπορώ να το δω έτσι. Είναι οικογένεια ο Παναγιώτης, με ξέρει όσο κανένας άλλος, με κοιτά και ξέρει αν είμαι καλά. Έχει κόκκινες γραμμές, αλλά είναι και δικές μου. Η φιλοσοφία μας ταιριάζει απόλυτα. Θέλουμε ότι υπάρχει στην δική μας βιτρίνα να είναι ένα προϊόν που δεν θα υπάρχει αλλού. Ο Παναγιώτης ζητά και θέλει έξυπνες και καινοτόμες ιδέες που θα μας πηγαίνουν μπροστά. Μισεί τις αντιγραφές. Δεν δέχεται τις κακές συμπεριφορές και δεν ανέχεται στην στασιμότητα.
Γιώργο, είναι ξεκάθαρο πως δεν είσαι ένας ζαχαροπλάστης που απλά βγάζει το μεροκάματο του. Είσαι ένας ζαχαροπλάστης καριέρας. Πότε μπήκες σε αυτόν τον δρόμο ή ήταν από την αρχή στόχος;
Ισχύει πως το έβλεπα μέχρι πρόσφατα ως μια δουλειά. Κάτι έκανα και ζούσα από αυτό. Το κλικ στο μυαλό μου έγινε στην πρώτη καραντίνα. Εκεί έκατσα σκέφτηκα και τα βρήκα με τον εαυτό μου. Είπα πως δεν θέλω να κάνω απλά ένα καλό γλυκό, αλλά πως θέλω να με θυμούνται γι αυτό το γλυκό. Άρχισα να διαβάζω πολύ, να ψάχνομαι πολύ, να πειραματίζομαι και εκεί ήρθε στην ζωή μου και ο Παναγιώτης, ο οποίος μακάρι να είναι για πάντα στην ζωή μου, γιατί πίστεψε με αν γίνω ποτέ επιχειρηματίας, θέλω να γίνω σα τον Παναγιώτη.
Θέλεις να γίνεις επιχειρηματίας; Ονειρεύεσαι το δικό σου ζαχαροπλαστείο;
Στο πολύ μέλλον ναι…
Στον Βόλο;
Δεν ξέρω. Δεν είμαι ακόμα έτοιμος γι αυτό. Θέλω δουλειά ακόμα. Θα δω πως θα είναι τότε τα πράγματα και θα το αποφασίσω.
Τι εννοείς δεν είσαι έτοιμος; Τι σου λείπει;
Γνώσεις και εμπειρία. Χρειάζεται ωριμότητα, συγκέντρωση, όλα αυτά τα έχει ο Παναγιώτης που θαυμάζω τόσο πολύ και συνεχώς αποκτά γνώση και εμπειρίες. Ταξιδεύει πολύ, βλέπει νέες εικόνες, έρχεται με ιδέες.
Είσαι ευχαριστημένος με το επίπεδο της ζαχαροπλαστικής όπως αυτή εξελίσσεται από εσάς τους νέους ζαχαροπλάστες; Πολύ. Προσπαθούμε πολύ οι νέοι, έχουμε μπει σε μια τροχιά να μοιάσουμε και να ξεπεράσουμε όσους πρωταγωνίστησαν πριν από εμάς, που εννοείται το κάνουμε με σεβασμό σε όσα έχουν προσθέσει στον χώρο μας. Η νέα γενιά ζαχαροπλαστών είναι πολύ πλούσια, δες για παράδειγμα τον Γιάννη Κεχρολόγο, τον Βασίλη τον Κόκοβα, τον Σπύρο Πεδιαδιτάκη, τον Γιώργο τον Αυγέρο.
Με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς φαντάζομαι…
Με όλους αυτούς, αλλά και με τον Λάσκαρη, τον πατριάρχη στο εκλερ στην χώρα μας. Δεν υπάρχει άλλος καλύτερος. Θα ήθελα να συνεργαστώ ξανά με τον Μιχάλη τον Χατζηκαλημέρη, αλλά και με τον Μιχάλη Τζωρτζάκη.
Γιατί ο Βόλος δεν έχει πολλούς καλούς ζαχαροπλάστες Γιώργο;
Η σωστή ερώτηση Δώρα, είναι γιατί δεν έχει επιχειρηματίες. Επιχειρηματίες να τους κρατήσουν στον Βόλο, να τους δώσουν όραμα και λόγους να επενδύσουν στην δουλειά και να μείνουν στον τόπο μας. Όλα είναι θέμα των επιχειρηματιών και κατά πόσο επενδύουν και δίνουν κίνητρα σε εμάς τους ζαχαροπλάστες.
Υπάρχουν ζαχαροπλάστες που θαυμάζει στον Βόλο;
Φυσικά. Θαυμάζω και στο έχω πει και εκτός συνέντευξης τον Γιάννη, τον Στάθη και τον Σπύρο. Είμαστε μια ομάδα και είναι όλοι τους πολύ καλοί, γι αυτό και καθημερινά δίνουμε τόσο καλό αποτέλεσμα στο μαγαζί.
Όλοι οι καλοί μαζεμένοι στον Τοπούζογλου είστε; (γέλια)
Όχι, είναι και άλλοι καλοί. Θα σου πω που γίνεται το λάθος. Ξεκινάνε να κάνουν κάτι καλό, κάτι καινοτόμο και επειδή βλέπουν πως δεν πουλάει, ξαναγυρνάνε στο κωκ, δεν επιμένουν. Είναι ευθύνη μας να εξελίξουμε τον κλάδο μας και να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο.
Γενικότερα γαστρονομικά πως κρίνεις το επίπεδο της πόλης μας;Σε πολύ καλό. Αρχικά έχουμε τον Τ.Διαμαντή εδώ, που είναι φίλος μου και τον αγαπώ πολύ και ταυτόχρονα θαυμάζω και απολαμβάνω τις γεύσεις τους, όμως έχουμε την τύχη να έχουμε και έναν μάγειρα σαν τον Στάθη τον Παγκουρέλια, που άλλαξε την γαστρονομία στην πόλη μας. Ο Στάθης έχει μια δική του μοναδική ταυτότητα. Όταν τρώω κάτι καταλαβαίνω αν το έφτιαξε αυτός. Οπότε θεωρώ ότι οι παλιά γενιά, που έχουμε καλούς μάγειρες, μαζί με την νέα, θα μας χαρίσουν μεγάλες στιγμές στον μέλλον.
Φέτος σε είδαμε και σε έναν νέο ρόλο, για τον οποίον δεν μιλάς πολύ. Για πες μου, πως είναι η συνεργασία σου με τον ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ και πως σου φαίνεται ο ρόλος του δασκάλου;
Δεν μιλάω, γιατί δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Έχω άριστη συνεργασία με το ΙΕΚ και μου αρέσει πολύ όλη η διαδικασία της διδασκαλίας. Με τα παιδιά έχουμε έναν δικό μας κώδικα επικοινωνίας, γιατί είμαστε πολύ κοντά στην ηλικία, οπότε συνεννοούμαστε πολύ καλά. Χαίρομαι γι αυτή την ευκαιρία και την απολαμβάνω.
Στους μαθητές σου τι συμβουλές δίνεις;
Να μην βιάζονται. Θέλει σκυμμένο κεφάλι και σκληρή δουλειά με συνέπεια και πάθος. Στο τέλος πάντα ανταμοίβεσαι.
Και πολλές θυσίες...
Πολλές, αλλά εγώ δεν τον βλέπω έτσι. Είμαι ερωτευμένος με την δουλειά μου, θα την επέλεγα ξανά και ξανά και ας πέρναγα και ακόμα πιο δύσκολα. Δεν υπάρχουν παρέες, φίλοι, ελεύθερος χρόνος. Είναι ελάχιστες οι χαλαρές στιγμές και ευτυχώς έχω καλούς φίλους που με στηρίζουν και τους ευχαριστώ και δημόσια, όπως και την οικογένεια μου, που είναι πάντα δίπλα μου.
Τα αγαπημένα σου γλυκά;
Δεν τρώω γλυκά! (γέλια)
Σοβαρά;
Ναι, δεν είμαι fun, θα μου πεις πως γίνεται, κι όμως γίνεται!
Τα αγαπημένα σου στο μαγαζί;
Κοιτά 2 γλυκά που πιστεύω πως δεν θα φύγουν ποτέ από την βιτρίνα, είναι το finger caramel και το τιραμισού που είναι πρώτο σε πωλήσεις και δεν το προλαβαίνουμε!
Δεν είναι εύκολο γλυκό το τιραμισού, εννοώ η γεύση του δεν είναι για όλους, μου κάνει εντύπωση αυτό που λες!
Και εμείς το ίδιο εντυπωσιαστήκαμε. Δεν το περιμέναμε. Βέβαια το είχαμε δουλέψει πολύ, είχαμε κάνει πολλούς συνδυασμούς για να φτάσουμε σε αυτό που είναι σήμερα. Δεν το προλαβαίνουμε, δεν μπορώ να στο εξηγήσω.
Τι να περιμένουμε για το καλοκαίρι από τα καταστήματα Τοπούζογλου;
Δυνατές και δροσερές γεύσεις. Θα παίξω πολύ με τα φρούτα. Επίσης πολλές διαφορετικές τούρτες exotic και θα παίξω πολύ με passion που είναι αγαπημένη μας γεύση.
