Πραγματικά χθες προβληματίστηκα πολύ!
Βγαίνοντας έξω από την αίθουσα, όπου μιλούσε ο Βουλευτής της ΝΔ Χρήστος Μπουκώρος, στο πλαίσιο της εκδήλωσης του γραφείου του για την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας, με ρωτήσατε πάνω από 5 άτομα αν είδα την κυρία Καπούλα και αν μου μίλησε!
Μα γιατί να μη μου μιλήσει;
Γιατί να μη της μιλήσω;
Πως την έχετε δει σε αυτή τη πόλη;
Κάνω μια δουλειά, με καθαρή συνείδηση, γνωρίζοντας πως ότι πιστεύω, ότι βλέπω και ακούω, το μεταφέρω απόλυτα αληθινά, χωρίς κανένα προσωπικό ή οικονομικό συμφέρον.
Το γεγονός ότι θεωρούσα και θεωρώ ότι σε σύγκριση με άλλο πρόσωπο η κυρία Καπούλα, δεν θα έπρεπε να πάρει τη στήριξη της ΝΔ, μια γνώμη που εξέφρασα με πάρα πολλά επιχειρήματα, τόσα όσα δεν έχουν όσοι στηρίζουν την κα.Καπούλα, δεν σημαίνει ότι δεν την συμπαθώ ή δεν την εκτιμώ ως άνθρωπο, ως επαγγελματία, ως επιστήμονα και ως Πρόεδρο του ΤΕΕ.
Και αν με ρωτάτε για την τελευταία της ιδιότητα, την θεωρώ μάλιστα και πετυχημένη!
Αυτή τη στιγμή δεν είμαστε στο σημείο που την κρίνουμε ως εν δυναμει υποψήφια, αλλά ως υποψήφια και μόνο με αυτόν τον ρόλο θα την κρίνουμε, όλα τα υπόλοιπα τέλειωσαν και θα τα θυμηθούμε μόνο όταν έρθει η ώρα να κάνουμε αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Όχι δεν μίλησα απλά στη κα.Καπούλα.
Η κυρία Καπούλα και προς τιμήν της, μου έδωσε το χέρι και μου ευχήθηκε “Καλή Χρονιά”!
Μπορεί μέσα της να με έβριζε, μπορεί να το έκανε με δυσκολία, αλλά το έκανε, αποδεικνύοντας τον πολιτικό της πολιτισμό!
Το γεγονός, ότι θεωρούσατε κάποιοι βέβαιο, ότι δεν θα μου μιλούσε ή δεν θα της μιλούσα, είναι προβληματικό.
Δεν έχουμε τελικά μόνο οικονομική κρίση σε αυτή τη πόλη. Η χειρότερη είναι η κρίση, της κρίσης μας.
Η κρίση αξιών, η κρίση ευγένειας, ήθους και πολιτισμού!
