Ξυλογλυπτική Βόλου: Από τρεις γενιές προσφύγων σε όλη την υφήλιο!

Η ιστορία της «Ξυλογλυπτική Βόλου» από τρεις γενεές προσφύγων της Ν. Ιωνίας Μαγνησίας προς όλη την υφήλιο!!!
Η ιστορία ξεκινάει το 1960 από δύο ξυλογλύπτες, 1ης γενιάς πρόσφυγες της Νέας Ιωνίας.
Τον Κυριάκο Κιουφεντζόγλου και τον Γεώργιο Φραγκούλη όπου κάνουν μια συνεργασία και δημιουργούν με πίστη στο ταλέντο τους την εταιρία Ξυλογλυπτική Βόλου στην οδό Ερμού 18.
Κατασκευάζουν χειροποίητα εκκλησιαστικά ξυλόγλυπτα για την παράδοση της Ορθοδοξίας μας, ξεκινούν δειλά και με μεγάλη οικονομική δυσκολία καταφέρνουν σε μικρό χρονικό διάστημα να γίνουν γνωστοί ως ξυλογλύπτες στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού με Μητροπολίτη τον αείμνηστο σεβασμιότατο κ. Δαμασκηνό.
Τους εμπιστεύεται και τους αναθέτει τα ξυλόγλυπτα του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμωνος (ορφανοτροφείου) και μένει κατένθουσιασμένος από τους δυο νέους ξυλογλύπτες.
Γρήγορα «ανοίγουν» οι δουλειές τους, αναθέτοντάς τους και άλλους Ναούς.
Το 1968 αποφασίζουν να μεγαλώσουν την επιχείρησή τους και να συνεταιριστούν με ακόμα τρεις ξυλογλύπτες της γενιάς τους τον Κωνσταντίνο Μόμπιλο, τον Στυλιανό Μπλάνα και τον Χρήστο Φραγκούλη (αδερφό του Γεωργίου). Τεχνίτες και αυτοί της Νέας Ιωνίας.
Με μεγάλη αγάπη, με προσήλωση και δίνοντας το στίγμα τους στα εκκλησιαστικά φτάνουν να έχουν διακοσμήσει μέχρι το 1980 σχεδόν όλους τους Ναούς του Βόλου και της Νέας Ιωνίας.
Μερικοί μεγάλοι Ναοί όπως ο Ιερός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (1968), ο Ιερός Ναός Πέτρου και Παύλου (1974), ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (1976) και ο Ιερός Ναός Αγ. Δημητρίου (1980) τα ξυλόγλυπτά τους κοσμούν μέχρι στις μέρες μας.
Το 1984 ο Κυριάκος Κιουφεντζόγλου αποφασίζει να δώσει την σκυτάλη στην δεύτερη γενιά, τον γαμπρό του εκ Νέας Ιωνίας Αντώνιο Σαρηγιάννη και σύζυγο της κόρης του Κυριακής (αγιογράφος). Ενώ το 1993 και στον γιό του Λουκά Κιουφεντζόγλου και στον γαμπρό του Γεωργίου Φραγκούλη τον Παναγιώτη Φατσή.
Στο διάστημα εκείνο και αφού έχουν καταφέρει να γίνουν γνωστοί σε όλο τον Ελλαδικό χώρο την εκκλησίας και όχι μόνο και με πολλές καλλιτεχνικές διακρίσεις, «ανασταίνουν» μία αρχαία τεχνική των παλαιών Ναών του Πηλίου, την λαϊκή τέχνη Μπαρόκ – Baroque, με την βοήθεια του μεγάλου Έλληνα λαογράφου Κίτσου Μακρή.
Τότε μαθαίνουν για αυτή την μικρή ομάδα καλλιτεχνών από τον Βόλο, την καλαισθησία και επιβλητικότητα των έργων τους σε Αρχιεπισκοπές και Πατριαρχεία ανά τον κόσμο όπως: Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας, Πατριαρχείο Αντιοχείας, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Πατριαρχείο Ρωσίας, Πατριαρχείο Σερβίας, Πατριαρχείο Ρουμανίας, Πατριαρχείο Βουλγαρίας, Πατριαρχείο Γεωργίας, στις οκτώ επαρχίες της Κρήτης, στη Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους και αναλαμβάνουν την κατασκευή πολλών εξ αυτών ξυλόγλυπτα έργα.
Το 1998 στην ηλικία των 14 ετών μαθητεύει η τρίτη γενιά ξυλογλυπτών, ο εγγονός του Κυριάκου Κιουφεντζόγλου και γιός του Αντωνίου Σαρηγιάννη, ο Παναγιώτης Σαρηγιάννης ο οποίος ανέλαβε το 2004 όλη την επιχείρηση μετά την συνταξιοδότηση της πρώτης γενιάς και βαδίζει στον δρόμο των προγόνων του την ιστορία του χειροποίητου ξυλόγλυπτου εκκλησιαστικού μέχρι και σήμερα.